جبرئیل به پیامبر ص فرمود: در هر شب و روزى از هر آسمانى تعداد صد هزار ملك در اطراف قبر امام‏ حسين خواهند بود كه بر آن حضرت درود ميفرستند خدا را نزد قبر آن حضرت تسبيح ميگويند. براى زوارش طلب مغفرت مي نمايند. نام‏هاى افرادى از امت تو را كه قربتا الى اللَّه و اليك بزيارت او مى ‏آيند و نام‏هاى پدران و خويشاوندان و شهرهاى ايشان را مي نويسند. بوسيله نور عرش خدا يك علامت در صورت‏هاى آنان مى‏ گذارند بدين مضمون: هذا زائر قبر خير الشهداء و ابن خير الأنبياء. يعنى اين شخص زائر قبر بهترين شهيدان و پسر بهترين پيامبران است. وقتى روز قيامت فرا مي رسد يك نورى از صورتهاى آنان ساطع مى ‏شود كه چشم‏ها را خيره و مردم را بر آنان راهنمائى مى‏ كند و بواسطه آن نور معروف و شناخته مى‏ شوند. يا محمّد! گويا: در آن روز تو و من و ميكائيل ايستاده ‏ايم و على در جلو ما مي باشد و بقدرى از ملائكه پروردگار با ما خواهند بود كه عدد آنان قابل شماره نخواهد بود. ما آن افرادى را كه آن علامت در صورتشان باشد از بين خلائق مى ‏ربائيم، تا خدا ايشان را از هول و سختى‏ هاى آن روز نجات دهد. اين حكم و عطاء پروردگار نصيب كسى مى‏ شود كه: قبر تو، يا قبر برادرت على، يا قبر دو سبط تو( امام حسن و حسین علیهما السلام) را زيارت كند. و منظور او از اين زيارت غير از خداى سبحان چيزى نباشد. 📚 ترجمه جلد 45 بحار الأنوار؛ ص219. 🆔 @huoooo