💢بایستههای پژوهش در فقه و حقوق/ مدگرایی در پژوهش یک آسیب است/ مباحث هرمنوتیک ضرورت دانش اصول نیست
🔹استاد ابوالقاسم علیدوست با اشاره به برخی بایستهها اختصاصی پژوهش در فقه و حقوق، نظیر گسست عناوین و قواعد تعلیمی از عناوین و قواعد منصوص، ابراز کرد: یکی از بایستهها «منصوص شرعی یا تعلیمی؟» است. موضوعی که میخواهیم پژوهش کنیم باید بررسی شود که از موضوعات منصوص شرعی است و یا اینکه موضوع تعلیمی (لیس بمنصوص فی القرآن و الروایات) میباشد. مثلا "بیع" منصوص شرعی (احل الله البیع) بوده اما "معاطات" عنوان تعلیمی است که فقها به جهت مفاهمه، بیع را به بیع با صیغه و بدون صیغه تقسیم کرده و چنین تعبیری را به کار بردهاند.
🔸به عنوان مثال: در بین خیارت، خیار حیوان و خبار مجلس (ما لم یفترقا) منصوص شرعی هستند اما خیار غبن تعلیمی است لذا وقتی میخواهیم ادله را بررسی کنیم در خیار مجلس به سراغ آیات و روایات میرویم اما در خیار غبن به قاعده لاضرر استناد میکنیم.
🔹این استاد خارج فقه و اصول، افزود: اگر منصوص هست باید اصالت داشته باشد. اصالت یعنی خودش مورد عنایت قرار بگیرد نه اینکه طریق به عناوین دیگر باشد. به عنوان مثال "غناء" از عناوین ملفوظ (منصوص فی الادله) است اما اصالت در حرمت ندارد بلکه همانطور که مرحوم شیخ انصاری میفرمایند آنچه موضوعیت دارد لهو و لعب است.
👈متن خبر + صوت نشست: http://ijtihadnet.ir/?p=75068
🆔
https://eitaa.com/ijtihad