#نمیخوام_بدونم #قسمت_اول [کاش فیلم interstellar را نمی‌دیدم ‼️] فضا و جو خارج از زمین انسان‌ها، جای ترسناکی ست. چون آنجاست که تازه متوجه می‌شوید کلمه "عظمت" چقدر عظیم است. آنجاست که برای لحظه‌ای احساس حماقت به نفع شما عمل می‌کند و دلتان، از هراس دنیا خالی می‌شود. دوست داشتم به عقب برمی‌گشتم و هرگز فیلم میان ستاره‌ای(interstellar ) را نمی‌دیدم. دوست داشتم هیچ‌گاه نمی‌دانستم از سال ۲۰۱۴ که این فیلم پخش شد، تا به امروز، فقط ۷۵ دقیقه در سیاره "میلر" در فیلم، گذشته است! دوست داشتم هیچ‌گاه نمی‌دانستم که سیاراتی در فضا وجود دارند که در آن‌ها می‌توانیم میلیاردها سال عمر کنیم! و این واقعیت، این تلنگر را زد که نه تنها وجودم بلکه کیفیت و کمیت وجودم نیز، در اختیار خودم نیست و از محیطی به محیط دیگر، بدون دخالت من، تغییر می‌کند! در این جهان، چگونه از "خدا" حرف نزنم؟ چگونه از موجودی فرای این زمان و مکان نگویم؟ خدای من، همانی‌ست که اگر از سیاره‌ای به سیاره ای دیگر، دقیقه‌ای عمر کنم یا میلیون‌ها سال، باز هم او هست، قبل از من بوده و بعد از من خواهد بود. خدای ما، خدای نظم و زمان است. همان خدایی که در interstellar، سیاره‌ای را پر موج‌های آبی که کیلومتر ها ارتفاع دارند می‌کند، و سیاره زمین را یه گلوله مذاب آتش... #طناز