بدین صفت سر و چشمی و قد و بالائی کسی ندید و نشان کس نمی‌دهد جائی چُنین شکوفه نخندد به هیچ بُستانی چُنین بهار نیاید به هیچ صحرائی ز شَستِ زلفِ تُو هر حلقه‌ای و آشوبی ز چَشمِ مست تو هر گوشه‌ای و غوغائی کجا ز حالِ پریشان ما خبر دارد کسی که با سرِ زلفش نپخت سودائی ز شوق پرتو رویت که شمعِ انجمن است مرا ز غیر چو پروانه نیست پروائی خیالِ وصل تمنّی کنم همی در خواب چه دل‌پذیر خیالی چه خوش تمنّائی خِرد به تَرکِ توام رای زد ولیک #عبید خلافِ پیشِ تو مُردن نمی‌زند رائی #عبید_زاکانی @jargeh