وصيت نامه شهید محمد حسن پریمی بسم الله الرحمن الرحيم قال امير المؤمنين (ع):‌« إنّ الموت طالب حثيث لايفوته المقيم و لا تعجزه الهارب . انّ اکرم الموت القتل» مرگ ، با شتاب تعقيب کننده است و «همه را در يابد» نه ماندگان از دست آن برهند و نه فراريان او را باز دارند، گرامي ترين مرگ کشته شدن است. (نهج البلاغه ،‌خطبه123) اينجانب محمد حسن پريمي فرزند غلام حسين،خدمت پدر و مادر بزرگوارم سلام عرض مي نمايم. سپس خدمت برادران و خواهرانم يک به يک سلام عرض مي کنم .ان شاءالله خداوندشما راهميشه سلامت نگه دارد. اميدوارم از من راضي باشيد و اگر در اين راه شهيد شدم مرا ببخشيد. الان وقت جنگ است ، با چنين وضعيتي ديگر نمي توانم در قم بمانم و درس بخوانم. الان وقت رفتن به جبهه است و بايد به نداي رهبرم پاسخ بدهم. لذا بسوي جبهه آبادان در حرکت هستم و من عازم جهان عقبي مي باشم. از همه بستگان و دوستان و آشنايان پوزش مي طلبم و از مردم دلير مي خواهم گوش به فرمان امام عزيز باشيد و هرگز در برابر دشمنان اسلام و انقلاب سر تسليم فرود نياوريد. کتابهاي مرا وقف کنيد تا مردم استفاده کنند و مرا از دعاي خيرتان بي نصيب نگذاريد. دعا کنيد که خداوند فيض شهادت را نصيب من بفرمايد زيرا از خداوند خواسته ام که شهيد بشوم. «والسلام عليکم ورحمة الله برکاته » محمدحسن پريمي 59/9/14