فرازی از وصيت‌نامه شهيد حسن هاشمی آرانی: اكنون كه كشور اسلامي ما متوجه جنگ تحميلي شده است وظيفه خود دانستم كه به عنوان يك بسيجي ضعيف و ناقابل تا آن جا كه قدرت و توان دارم از مكتبم و ميهنم دفاع كنم و با نثار خون خود، به اين نامردان و بي‌دينان و منافقان بفهمانم كه اگر نبودم در صحراي كربلا به ياري امام حسين (ع) رهبر آزاد مردان بشتابم اكنون به نداي حسين زمانم لبيك مي‌گويم و تا آخرين قطره خونم كه  از گلويم جاري است و بر زمين مي‌ريزد از چنين رهبر و مكتبي دست نخواهم كشيد. از ملت ايران به خصوص ملت شهر و آباديم مي‌خواهم كه هميشه هوشيار و بيدار باشند و توطئه‌ها را خنثي كنند و امام را تنها نگذارند و از روحانيت متعهد و مسئول جدا نشوند. وصيتم به مادرم؛ مادرم در حق تو پسري نكردم در حالي كه در حق من مادري كردي. مادرجان منتظر آمدن من نباش چون منتظر شهادت بودم و به آن رسيدم. مبادا ناشكري كني بلكه افتخار كن كه خداوند بزرگ چنين سعادت را نصيب خانواده ما كرده است. وصيتم به پدرم؛  پدرم متأسفانه نتوانستم در اين چند ساله كه با شما بودم كمك شاياني بشما بنمايم.