●بازنشر غزلی علوی، سروده‌ی سال ۱۳۹۳ که دو بیتش بعدها افزوده شد؛ با تضمین بیتی از نه در نجف، زیارت حیدر به من رسید بر تخت عرش، دیدن داور به من رسید تاج جلال، خلعت عزّت، شُکوه عشق از فیض خاک‌بوسی این در به من رسید در ازدحام آن همه زائر، عجیب بود یک بوسه از ضریح مطهّر به من رسید گر دیگران به حَبّه‌ی انگور سرخوشند مستی ز حُبّ ساقی کوثر به من رسید تنها نشد نصیب من از نام تو نمک شکر خدا! ز عشق تو شکّر به من رسید افسوس می‌خورم که چرا خاک می‌خورند نهج البلاغه‌ها که مکرّر به من رسید مدح علی رسد به خدای علیّ و بس یارب! چه شد که بر سر منبر به من رسید؟! رحمت به شاعری که ز دریای شعر او این بیت تابناک چو گوهر به من رسید: 《منّت خدای را که سخن‌های آب‌دار صائب! ز فیض ساقی کوثر به من رسید》 "تربت"! کلام "صائب" دیدی چه صائب است؟! او گفت و بهره چند برابر به من رسید ۱۳۹۳_۱۳۹۸ 🪻🪻🪻🪻🪻 http://www.instagram.com/javadhashemi69/ @javadhashemi_torbat