هدایت شده از شهید جهاد مغنیه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جهاد از سال2010هیچ سینه زنی را که در موکب انجام می‌شد را ترک نکرد. همیشه تماس می‌گرفت و تاکید می‌کرد که حتما باید سه چیز آماده باشد،کفن سربند و چفیه.او در ایام عزاداری از مکان و رمان عزاداری پرس و جو میکرد تااطلاعات دقیق بدست آورد.در محرم2014پیامی داد و گفت من فردا سروقت می آیم وسایل من را فراموش نکنید.اما اتفاقی که در روز عزاداری افتاد:سر قرار نیامد و گوشی خود را بدون هیچ هماهنگی و خبری خاموش کرد تا بعد از تمام شدن روز دهم محرم.در همان روز یکی از دوستان به او پیامی داد و نوشت: منتظر تو بودم چون هر سال بهم قول دیدن می‌دادیم.اما دوستش بعد از شهادت جهاد علت‌نبود جهاد در آن روز را فهمید.جهاد با گروه حامیان (نگهبانان که در روز دهم برای حفظ امنیت در خیابان ها منتشر شده بودند) کار داشت و او سعی کرد که هر چه زودتر آن کاری را که به او سپرده بودن را تمام کند و با دوستانش به دسته عزاداری برسد ولی با این حال او موفق نشد.و اما نکته مهم قضیه:در طول این مدت73روزی که از روز دهم محرم تا روز شهادتش گذشت هیچ سخنی از علت نبودش در موکب نگفت و هیچ کس نمی‌دانست که او مسئول این گروه بود و نه حتی اینکه او سعی کرد که زودتر کارش را تمام کند تا به موکب برسد.فقط با یک کلام و لبخند کفایت کرد و نوشت خیلی دوست داشتم باشم من را ببخشید ولی از همه مهمتر که کفن ، سربند و چفیه را به عنوان یادگاری برایم کنار گذاشته باشید. منبع :پیجshahid.bamaarefat1@ رفیق... خوش به سعادتت:) اون سالی که بخاطر امنیت عزادارای ارباب حاضر شدی از مراسم بگذری.. سال بعدش کنار خود ارباب عزاداری کردی💔.