سلام برمنتظران ،حقیقتآدیگر نمی‌خواهیم که ببینیم بیش از آن‌ چه که از حسرت و نااُمّیدی ها دیده‌ائیم، می دانیم اُمّیدواری ها در درون دل و جان ماست، خود را در برابر نومّیدی ها پایدار و مستحکم می سازیم،.. ما رجاء و اُمّید واثق داریم به لبخندِ شکرخند شیرین تر از عسل حضرت یار که هر صبح بر لب های مان می‌ نشاند، به پرتو زلال و رخشان هر روز نگاهش که چراغ روشن سقفِ دنیای ما به مهربانی و دلگرمی ست و گرماگرم نفس هایش قلب های ما دلگرم ست، چه خوب ست که او هست، هر بار پلک می گشائیم عشق و‌ اُمّیدواری را هم چونان بوی عطر دلآویز نان تازه در سفره ی دل مان احساس می کنیم، تا آن که همیشه و هنوز عاشقانه و امیدوار مسرور باشیم... ما زمهریر های زیاد و بسیار تا بسیاری را سپری کرده ائیم با حیرت و عصیان های بزرگ درون خویش، تنها چیزی که دل گرم مان نگه داشته، هُرمِ آتشِ مقدّس انتظارناجی وامام مهربانیها، عشق وامیدبه ظهورآن عزیزعدالت گسترغایب ازنظر ست...اللهم عجل لولیک الفرج