🔰بوسان بوسان و رشد اقتصادی کره جنوبی حرف‌زدن درباره بوسان بدون پرداختن به اینکه اقتصاد کره جنوبی در دهه‌های اخیر چطور پیشرفت کرده، کامل نیست. واقعیت این است که در اوایل دهه ۱۹۶۰، صادرات کره جنوبی تنها ۳۲ میلیون دلار بود. اما در سال ۱۹۷۷ این رقم به ۱۰ میلیارد دلار رسید و در سال ۲۰۱۹ از ۵۴۲ میلیارد دلار هم بالاتر رفت. این نشان‌دهنده برنامه‌های توسعه اقتصادی صادرات‌محوری است که از دهه ۱۹۶۰ به بعد در کره جنوبی دنبال می‌شود. در ابتدا اکثر اقلام صادراتی اصلی کره جنوبی شامل محصولات صنعتی سبک (که در کارخانه‌های کوچک تولید شده بودند) و یا مواد خام می‌شد. اما در دهه ۱۹۷۰ این کشور روی صنایع شیمیایی سنگین سرمایه‌گذاری کرد و آنها را مبنای صادرات خود قرار داد. کره جنوبی در سال ۱۹۸۸ میزبان بازی‌های المپیک تابستانی بود که به عنوان سئول ۱۹۸۸ شهرت پیدا کرد و توجه جهانی را به این کشور جلب کرد. این دوران در توسعه اقتصادی کره جنوبی و حضور جهانی‌اش تاثیر داشت و رسانه‌های دنیا از کره جنوبی به عنوان یکی از چهار ببر آسیایی -در کنار تایوان، سنگاپور و هنگ‏کنگ- نام بردند. در سال ۱۹۹۶ نیز کره جنوبی به عضویت سازمان همکاری و توسعه اقتصادی درآمد که اکثرا از اقتصادهای پیشرفته تشکیل شده بود. در سال ۱۹۹۷ بحران ذخایر ارزی گریبان اقتصاد کره جنوبی را گرفت و باعث شد این کشور برای نجات مالی از صندوق بین‌المللی پول کمک بخواهد. این اولین دردسر بزرگی بود که کره جنوبی بعد از رشد سریعش باید با آن دست و پنجه نرم می‌کرد. کره جنوبی بلافاصله گام بزرگی برداشت و کسب و کارهای ضررده را از بازار خارج کرد و به ساختاردهی مجدد به صنایع روی خوش نشان داد. تنها ظرف دو سال، کره جنوبی دوباره به رشد اقتصادی سابقش بازگشت. در دورانی که کره جنوبی با بحران ارزی دست و پنجه نرم می‌کرد، سیاست‌هایی مثل پذیرش سیستم‌های جهانی اقتصادی و مالی را دنبال کرد که درنهایت به سودش شد. با این حال مشکلاتی هم از دل این دوران درآمد که از جمله آنها به افزایش هزینه‌های دولت و افزایش نابرابری درآمدی در جامعه می‌توان اشاره کرد. بعد از پشت سر گذاشتن بحران اقتصادی، اقتصاد کره جنوبی همچنان رشد خوبی داشت و تولید ناخالص داخلی‌اش از ۵۰۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۱ به ۱۶۴۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۹ رسید و مقام دوازدهم در جهان را به خود اختصاص داد. در واقع در فاصله سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ که اکثر کشورهای جهان با بحران مالی سختی مواجه بودند، کره جنوبی رشد اقتصادی عالی بالغ بر ۶.۳ درصد داشت. در سال ۲۰۱۰ کره جنوبی به هفتمین اقتصاد صادرکننده بزرگ در جهان تبدیل شد. این کشور مدت‏هاست که در رقابت‌پذیری جهانی در حوزه‌های مختلف مثل ساخت گوشی موبایل، نیمه‌رساناها، خودرو، مواد شیمیایی و فولاد پیشرفت کرده و حالا در بخش‌های نیمه‌رسانا و صفحه نمایش پیشرو است. در سال‌های اخیر محصولات فرهنگی در حوزه سریال و فیلم، موسیقی و بازی‌های کامپیوتری نیز به درآمدزایی عظیمی برای دولت و شرکت‌ها در این کشور منجر شده است. اصلی‌ترین صادرات کره جنوبی شامل مدار، خودرو، نفت پالایش‌شده، کشتی‌های باری و مسافری و قطعات خودرو می‌شود. بیشترین صادرات کره جنوبی به چین، آمریکا، ویتنام، هنگ‏کنگ و ژاپن است و بیشترین واردات به کره جنوبی نیز از چین، ژاپن، آمریکا، آلمان و کشورهای آسیایی مختلف انجام می‌گیرد. ساختار اقتصادی کره جنوبی همچنان صادرات‌محور است و روی کسب و کارهای بزرگ تمرکز دارد. این شرکت‌های بزرگ خانوادگی (که به چِیبول معروف‌اند) کاملاً صنایع کره جنوبی را در کنترل خود دارند و باعث شده‌اند که ساختار اقتصادی این کشور به صادرات و واردات وابسته باشد و احتمال تاثیرپذیری آن از شرایط اقتصادی خارجی را بالا ببرد. #آشنایی_با_کره •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• مدرسه زبان و فرهنگ کره https://eitaa.com/koreanschool