ماشین دودی پیشینه راه آهن لبنان به سال 1895 بر می گردد، زمانی که شرکت راه اقتصادی از به و سپس حوران تا بیره جیک ترکیه را افتتاح کرد. صاحب این شرکت افسر فرانسوی کنت ادمون دوبیرت لویس بود. این راه موجب توسعه روابط تجاری بین این شهرها شد. تجارت بین این شهرها قبلا از طریق چهارپایان امکان پذیر بود. تاسیس خط شام – حماه و راه های فرعی در سال 1895 شروع شد. زمانی که شرکت دچار مشکلات شد، بانک عثمانی آن را در 1901 خرید. این بانک موسسه مالی اروپایی بود که بودجه آن از اروپا بود. این بانک در سال 1902 امتیاز احداث خط طرابلس – حمص را بدست آورد. در سال 1942 خط بیروت طرابلس را برای انتقال سربازانشان در جنگ جهانی دوم تاسیس کردند. بدین وسیله ارتباط اروپا با افریقا از طریق تاسیس راه آهن بین و امکانپذیر شد. این خط پس از شش سال به دنبال شعله ور شدن جنگ اعراب و اسراییل پس از آنکه تونل ناقوره در سال 1948 منفجر شد، متوقف گشت. در سال 1956 پس از استقلال لبنان در زمان رییس جمهور اصلاحات، فواد شهاب، دولت لبنان راه آهن بیروت دمشق، و طرابلس حمص را از شرکت فرانسوی پس گرفت. در سال 1961 شرکت راه آهن و حمل و نقل عمومی تاسیس شد و اداره و بهره برداری راه آهن به آن واگذار گشت. انتقال مسافران تا سال 1975 یعنی شروع جنگ داخلی ادامه یافت. پس از آن تنها به انتقال مواد اولیه و کالا و سوخت نیروگاه ها پرداخت. جنگ به خطوط راه آهن و ممتلکات این شرکت ضررهایی وارد کرد و برخی از املاک آن را تصرف کردند. در سال 1979 سه انفجار در منطقه الکوره خط را تخریب کرد. در 1983 هم ارتش قسمت هایی از خط را بمباران کرد که راه بیروت و جنوب تخریب گشت. خط راه آهن بقاع در سال 1988 دزدیده شد و با اطلاع سوریه از طریق بندر طرابلس به پاکستان برده شد. راه آهن به مدت دو سال از 1989 تا 1991 متوقف شد و پس از آن حکومت تصیم به بازگشایی آن گرفت و تنها برای یک سال، خط دوره و جبیل (مناطق توریستی مسیحی شمال بیروت) به انتقال مسافر پرداخت. در همین مدت کم، 401 سفر انجام شد که 2.5 میلیون لیره لبنانی درامد برای شرکت کسب کرد. بعد از آن فقط به نقل کالا پرداخت تا اینکه در 1994 کاملا متوقف شد. instagram.com/p/BlGhproHrzG جالب است بدانید هنوز شرکت راه آهن لبنان وجود دارد اما قطاری وجود ندارد و رییس و مسئولین آن حقوق های بسیار بالایی دریافت می کنند. http://libaniran.com/1397/04/20/trains