💎محمّد بن علیّ الباقر صلوات الله علیهما ؛ ✉ لَوْ وَجَدْتُ لِعِلْمِیَ الَّذِی آتَانِیَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ حَمَلَةً ، لَنَشَرْتُ التَّوْحِیدَ وَ الْإِسْلَامَ وَ الْإِیمَانَ وَ الدِّینَ وَ الشَّرَائِعَ مِنَ الصَّمَدِ ، وَ کَیْفَ لِی بِذَلِكَ وَ لَمْ یَجِدْ جَدّی أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السّلام حَمَلَةً لِعِلْمِهِ ، حَتَّی کَانَ یَتَنَفَّسُ الصُّعَدَاءَ وَ یَقُولُ عَلَی الْمِنْبَرِ سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی ، فَإِنَّ بَیْنَ الْجَوَانِحِ مِنِّی عِلْماً جَمّاً ، هَاهْ هَاهْ أَلَا لَا أَجِدُ مَنْ یَحْمِلُهُ. ✍اگر برای علم خویش که خداوند به من عطاء فرموده است حاملانی می‌یافتم ، هرآینه توحید و إسلام و إیمان و دین و شرایع را از کلمه الصَّمد نشر میدادم. و چگونه برای من چنین چیزی میسّر است ، در حالیکه جدّم أمیر مؤمنان علیه السّلام حاملانی برای علم خویش نیافت تا جایی که نَفَس بلند توأم با غم و اندوه میکشید و روی منبر میفرمود از من بپرسید پیش از آنکه مرا از دست بدهید ، بدرستی‌که میان سینه من علم فراوانی است. آه آه نمی‌یابم كسی را که این علم را حمل کند. 📚بحارالأنوار ۳ / ۲۲۵ ، سطر ۱۰.