قصد حجاج بن یوسف لعنه الله علیه بر ذبح یک شیعه به عنوان قربانی و استدلال زیبای شخص شیعی علامه مجلسی (رضوان الله علیه) می‌نویسد: شعبی می‌گوید: در یک عید قربان حجاج لعین مرا فراخواند و گفت: ای شعبی امروز، روز قربانی کردن است و اراده کردم مردی از اهل عراق را به دلیل دروغ بستن اش بر خدا و رسولش قربانی کنم. پس شیخی را آوردند و حجاج به او گفت: به چه دلیل گمان کرده ای حسن و حسین علیهماالسلام فرزندان رسول خدا صلی‌الله علیه وآله و سلم هستند؟ شیخ جواب داد: این گمان من نیست بلکه قول کتاب خداست. حجاج لعین مقداری به فکر فرو رفت و گفت: شاید منظورت آیه مباهله است؟ شیخ پاسخ داد: به خدا قسم این آیه هم حجت بلیغه من در این مدعی است ولی به آن احتجاج نمی‌کنم؛ صورت حجاج لعین زرد گشت و گفت: اگر غیر از این آیه ،آیه دیگری بیاوری از خونت می‌گذرم و ده هزار دینار به تو می‌دهم. شیخ گفت : 🔸در قول الله عزوجل: «و من ذریته داود و سلیمان» {انعام/۸۵} داود و سلیمان فرزندان چه کسی خوانده شدند؟ حجاج لعین که حافظ قرآن هم بود پاسخ داد ابراهیم. شیخ گفت: و دیگر چه کسانی از ذریة ابراهیم دانسته شدند؟ پس حجاج لعین ادامه آیه را قرائت کرد: «و ایوب و یوسف و موسی و هارون و زکریا و یحیی و عیسی» به عیسی که رسید شیخ گفت: توقف کن، عیسی چطور ذریة ابراهیم می‌شود؟ حجاج لعین گفت: از طریق مادرش مریم. شیخ گفت: مریم به ابراهیم نزدیک‌تر است یا فاطمه زهرا علیهاالسلام به رسول خدا صلی الله علیه واله؟ و عیسی به ابراهیم نزدیک‌تر است یا حسنین علیهماالسلام به پیامبر خدا صلی الله علیه واله؟؟ پس گویا در دهان حجاج خاک ریختند و هیچ حرفی نتوانست بزند و گفت: آزادش کنید. بحارالانوار،علامة مجلسی،ج ۲۵،ص۲۴۳_۲۴۵،چاپ دار احیاء التراث العربی