«امام باقر(سلام الله علیه) می‌فرماید که آخرین لحظه‌ای که پدرم مرا وصیت می‌کرد، به من گفت محمد! من سفارش می‌کنم تو را به چیزی که پدرم سیّدالشهداء(سلام الله علیه) در آن آخرین مراحل مرا وصیت کرد؛ یعنی سیّدالشهداء (سلام الله علیه) آخرین وصیتی که به امام سجاد(سلام الله علیه) کرد، همان وصیت را امام سجاد(سلام الله علیه) در آخرین مرحله به امام باقر(سلام الله علیه) کرد. فرمود پسر! ظلم همیشه بد است؛ اما آن مظلومی که هیچ پناهگاهی جز خدا ندارد به او ستم نکن! «إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّه»[۱] آن کسی که هیچ پناهگاهی جز خدا ندارد، او اگر اشکش ریخت، فقط خدا را می‌خواهد، فرمود: «إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّه». آن مظلوم فقط خدا را می‌خواهد، غیر از خدا کسی را ندارد. این هم آخرین وصیت سیّدالشّهداء بود نسبت به امام سجاد(سلام الله علیهما) و هم آخرین وصیت امام سجاد بود نسبت به امام باقر(سلام الله علیهما).» درس تفسیر آیت الله جوادی آملی ۹۵/۱۲/۲۴ [۱] الکافی، ج‏۲، ص۳۳۱ https://eitaa.com/kalame_thaghalein