معارف الثقلین
است یا ؟ برخی میگویند همینکه حضرات بزرگوار سید ابن و و قمی در مفاتیح ونیز برخی مراجع معاصر و شبکه های مذهبی بر استحباب اعمال لیله الرغائب تاکید میکنند نشانه درستی و صحت آن است. دوستان می پرسند : مگر از این علما و مراجع برتری؟ یا می گویند اگر جعلی بود چرا این علما که نام بردم آن را بیان کردند؟؟ لذا در اینجا توضیحی مختصر عرض می کنم روایت شیعی نیست ، سنی است. تا اینجا طبق قاعده "تسامح در سنن" و "اخبار من بلغ" آن هم البته با تسامحی مضاعف می پذیریم، والا مخالفانی دارد این قاعده، و نیز هر که فقط تسلیم اهل بیت است، باگشاده رویی و طیب خاطر نمی پذیردش. آقایان آیات عظام خویی و خراسانی و سیستانی و ... قاعده تسامح در ادله سنن را حجت نمی دانند و قواعدش را نافذ نمی دانند 👇❗️❗️ همین اول بگوییم که "تسلیم" چهارده معصوم هستیم و بس! تسلیم را با تمام معانی و شأن واهمیتش درنظر آورید. و جز این چهارده معصوم "مطیع" و سرسپرده و دلسپردهء کسی نیستیم، البته و صد البته جایگاه فرازمند عالمان دین بر دیده و تاج سر ما و اجتهاد و تفقه و استنباط فقهی ایشان نور چشم ما؛ اما در مقوله تسلیم واطاعت هرگز جز کلام نورانی معصوم حجتی نداریم. یعنی سیدابن طاووس وعلامه مجلسی ومراجع معاصر وعلمای شیعه را چون جان دوست داریم و ایشان را مدافعان مکتب حقه می دانیم ولی در جایی که اظهار نظر شخصی کرده باشند اگر مطابق ثقلین نباشد الزامی برای پذیرش نداریم طبق قاعدهء پیشگفته اگر از سنی ها عملی استحبابی وعبادی به ما برسد می توانیم بدان عمل کنیم، خاصه اگر فقهای خلف وسلف بدان اشارتی کرده باشند. در این شک و دودلی نداریم. اما در مقولهء لیله الرغائب جای سوال است که بپرسیم: 💥❗️ اگر آن روایت در نزد "خود سنی ها" ضعیف باشد، چه؟ یعنی اگر لیله الرغائب به سبب تلاش علمای اهل سنت تضعیف شود و روز بروز ترک شود، آیا باز هم بدان عمل کنیم؟ آنها روز به روز ار عمل به آن دور شوند و ترکش کنند و ما روز به روز [به سبب اصرار صداوسیما] بیشتر به آن عمل کنیم؟ 💥❗️اگر روای اول روایت به فرموده امام صادق_علیه السلام_ و نیز به صراحت علمای رجالی اهل سنت ، کذاب است، چه؟ باز هم بپذیریم؟ 💥❗️ یاد گرفتیم که از اهل بیت بگیریم تا از آنها شویم... و یاد گرفتیم که شرق وغرب را بگردیم، علمی نمی یابیم جز در خانه اهل بیت.. و یاد گرفتیم تسلیم آنها شویم... با این حال آیا... ... ...الخ 🔹"عالمان اهل سنت این روایت را بسیار ضعیف دانسته و بدعتی ‌بزرگ شمرده‌اند. ابن جوزی می‌نویسد: «هذا حدیث موضوع علی رسول الله صلی الله علیه و سلّم، ... و سمعت شیخنا عبد الوهاب الحافظ یقول: رجاله مجهولون، و قد فتشت علیهم جمیع الکتب فما وجدتهم قال النووی‏: «و هاتان الصلاتان بدعتان مذمومتان منکرتان قبیحتان‏،‏ و لا تغتر بذکرهما فی کتاب قوت القلوب ـ لأبی طالب المکی ـ والإحیاء ـ للإمام الغزالی ـ ‏،‏ ولیس لأحد أن یستدل على شرعیتهما بما روی عنه علیه الصلاة والسلام أنه قال ‏: ‏ ‏{‏ الصلاة خیر موضوع ‏}‏ فإن ذلک یختص بصلاة لا تخالف الشرع بوجه من الوجوه ‏، ولا یغتر ببعض مَنِ اشْتَبَهَ علیه حکمهما من الأئمة فصنف ورقات فی استحبابهما فإنه غالط فی ذلک... و قال أبو الفرج بن الجوزی‏:‏ صلاة الرغائب موضوعة على رسول الله وکذب علیه.» المجموع (4/ 61) امّا مایه تعجّب است که با اینکه علمای شیعه، رشد را در مخالفت اهل سنت می‌دانند و حتی احادیث صحیح آنها را هم(در صورتی که در منابع شیعه مؤیدی برای آن نیابند) رد می‌کنند، با چه ملاک و معیاری این روایت (که فقط در منابع اهل‌سنت، آن هم با سندی غیرقابل‌اعتنا موجود است) را نقل و ترویج نموده‌اند؟
13 مشاهده