. بند(۱) رفتم امام‌زاده به چشمان پر ز آب دیدم كه آرمیده به ظلّ ابوتراب گفتم سلام و گفت مرا در پی جواب: "بعد از حسین، خانه‌ی شادی شود خراب" بند(۲) در حسرت صدای حسام است شيخ و شاب او مقتلِ نوشته و «یحیی! خُذِ الكتاب» یادش به خیر! داشت به لب اين كلام ناب: "بعد از حسین، خانه‌ی شادی شود خراب" بند(۳) یک عمر ریخت اشک به ارباب، بی حساب یک عمر خوانْد روضه‌ی عبّاس و مشک آب یک عمر گفت از دل آشفته‌ی رباب: "بعد از حسین، خانه‌ی شادی شود خراب" بند(۴) با صوت خوش ز چشم "محبّان" ربود خواب با لحن خوش ز جان "مجانین" گرفت تاب با خطّ خوش به سینه‌ی "احباب" کرد قاب: "بعد از حسین، خانه‌ی شادی شود خراب" بند(۵) وقتی که ذوالجناح سراسیمه باشتاب برگشت و بود غرقه‌ی خون یال تا رکاب گویی که با خیام حرم داشت این خطاب: "بعد از حسین، خانه‌ی شادی شود خراب" .