مادَرانه سَبزِوار
اولین باران پاییزی سال ۱۴۰۳ همزمان با دعای ندبه بی شک تقارن خوبی خواهدشد این طراوت. بقول شاعرعزیزمون سهراب،زیرباران باید رفت... بسم الله الرحمن رحیم زیر هیچ بارانی ترس از خیس شدن نداریم وقتی زیر چتر حمایت شماییم آقاجان. روی فرش های قرمزلاکی در خانه ای که حال وهوایش گویای جمعی کوچک اما صمیمی را دارد نشسته ایم. چای این رفیق همیشگی با محبت میزبان به استقبالمان می آید و گلوی خشک و خش شده مان را،مینوازد. چشم ها بدنبال همسفران همیشگی ندبه،مهمانان را از نظر میگذراند،لبخندها و دیده بوسی به گرمای این جمع می افزاید. دوستان کنار همدیگه جایی به مهر باز میکنند تا هرچند در فشار اما همنشینی و همدلی در دعا و ندبه را از دست نمیدهند. صدای مداح طنین انداز میشود، اللهم لک الحمدعلی ما جری به قضائک... سکوت،صدای تپش قلب و این فرائض تکرارنشدنی،زیر لب زمزمه میشود. ازمیان کلمات، اوج میگیریم و پرواز میکنیم تا زودتر از صدای مداح،خودمون تو را پیدا کنیم. لیت شعری؟ این استقرت بک النوی کربلا،مدینه،بیابان های مکه و یا شاید الان در غزه ای زیر خانه های مخروبه نشسته ای و در آغوشت رقیه ای دیگر،و بی تابی علی اصغر فلسطینی را آرام میکنی. گویا باد هم میخواهد با جمع مان همراه باشد،بدون تعارف از لای پنجره، دور مان میگردد و سرمای این هوای بارانی را به تن مان می نشاند. سرما! گفتم سرما!!! قلاب از پی قلابی دیگر،رج به رج در میان انگشت مادران با هر ضربان قلب، بالا و پایین میرود. هر رج حامل بوسه ای از سرعشق،از سر محبت، از سر حس مادری ازسر شرمندگی ست که نتوانستیم در آغوش تان بگیریم،باشد که این بافتنی ها،مرهمی باشد بر زخم هایتان،بر دردهایتان و بر بغض هایتان. ببار باران بر این سرای بیکران ببار. براین دل های غمدیده،بر این خسران عظیم بر این یتیمان بلا دیده از فراق ببار. بغض به چشم مان رسید،ما هم همپای باران در نوای: ما، مادران روضه پربرکت توایم ما،باغبان انقلاب و نهضت توایم قطره به قطره دست یکدیگر گرفته ایم دریا شدیم و موج و طوفان آفریده ایم... میباریم... کلاف به شرح دعا رسید. دور تا دور نشسته ایم پای سفره بافتنی. محبوبه شمس آبادی مادر ۳فرزند،خودش را به کاروان ندبه خوان ها رسانده، تا با صحبت هایش تلنگری شود برای تفکری عمیق تر به اینکه الان وظیفه من چیست؟!! در تاریخ ثبت شود(۴آبان ماه ۱۴۰۳)در اولین روزباران پاییزی منزل مرحوم فراست(فاتحه مع الصلوات والخلاص) تکلیف ما این است: خداوند هیچ کس را جز به اندازه توانایی اش تکلیف نمی‌کند" (لا یکلف الله نفسا الا وسعها). بشتابید بر این فرض واجب با مال مان،جان مان،اولادمان... اللهم عجل لولیک الفرج❤💚 الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرج🌿 ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ ♡| @madaraneh_sbz99 |♡