🔰 بهجت و سعادت ▪️قسمت چهارم: لذت بدنی و عقلی 🖌یادداشت دهم 🔹یکی از این آقایان پیش آیت الله العظمی بهاء الدینی رفته و گفته بود: «می خواهم سلوک کنم و دستور بدهید.» 🔸ایت الله العظمی دید ایشان خیلی نحیف و ضعیف است گفت: «گوشت بخور.» 🔸ایشان گفت: «حضرت آقا! من می گویم سلوک!» 🔸گفت من هم همین را دارم می گویم گوشت بخور! ⬅️ یعنی گوشت بخور، قوّت پیدا کن، تا بتوانی کار کنی؛ اینجوری مگر می شود آدم [کار کند]؟ ❓تو قرار است سه ساعت مثلاً عبادت کنی یا سلوک کنی، مگر اینجوری با این بدن می شود؟ دو دقیقه [عبادت بکنی] می افتی. این عقل می آید می گوید این کار را بکن. و این گوشت خوردن اتّفاقاً خیلی هم عالی است. ✅ بلکه بعضی از مواقع خیلی لطیف می شود. 🔅ما روزه که می گیریم، هنگام افطار می گوییم: "الٰهی لک صمتُ و علی رزقک افطرتُ"؛ این اصلاً خیلی شیرین تر از همه است ⬅️ یعنی اصلاً سر سفرۀ خدا نشسته ایم، داریم می خوریم. همین خوردن لذّت است، ولی به یک چیز معنوی تبدیل شده است. نور عقل و فطرت بتابد بر سرِ این لذّت حسی خیلی لطیف و انسانی اش می کند ❌آن اشکالی ندارد. ✅و شریعت آن دستوراتی که حتّی نسبت به همسر می دهد، همه اش بر اساس این است ❌و هیچ خلافی در آن نیست. 🗂 جلسه پنجم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab