▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت دهم 🔹ایمان در سه نوع ایمان، کار عقلی و کار شهودی است. ✅اینها را دین گفته است؛ چقدر این بعد نظری در کار اثر دارد! 🔅"یَهدیهِم ربُّهُم بِایمانِهم"[یونس: 9] علّامه طباطبایی در المیزان [می گوید] اصل هدایت، با ایمان است، نه با عمل صالح. عمل صالح موجب رفعت است، 🔅"إلَیه یَصعَدُ الکلم الطَّیب و العملُ الصّالح یَرفَعه"[فاطر: 10]؛ علّامه می فرمایند اصل صعود ⬅️مالِ این کلمۀ طیِّب و اعتقادِ پاک است. پس از آن، عمل. عمل صالح تازه موجبِ رفعت این می شود⬅️ یعنی اصل، ایمان است. ✅این همان است که در متن های دینی ما آمده است [که]اوّل ایمان معیارِ نجات است و بعد عمل صالح. ▫️"ایمانِ صرف" که مثلاً متن دینی را می خواند، خدا گفته، باور می کند و همراهی می کند و سِلمْ محض است. ☑️بعضی از متدیّنین را دیده ام، هیچ کار علمی ای نکرده اند فقط چون خدا گفته است و تجربه های سلوکیِ در حدّ ایمان خودش؛ دارد قرآن را می خواند، می بیند همه اش همین هاست، ❗️عجب! همه اش همین هاست که در درون خودم هست. اینها را که می خواند، بعد باور دارد، همراهی می کند، سِلمِ محض است؛ مثلاً [خدا گفت] ملائکه ای هست⬅️ می گوید ملائکه هست. فرموده مثلاً، نبی ای هست⬅️ می گوید نبی هست. گفته عوالم و خزائنی هست، قضا و قدری هست⬅️ می گوید همین جور هست. همین ها را که صحّه می گذارد، همین را ادامه می دهند، بعد از مدّتی، به سرعت، تبدیل می شود به شهود. ✅سلم محض باشد زمینه را خیلی خوب آماده می کند. 🗂 جلسه دهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab