✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 جبر و اختیار (7) س: چرا گاهی دیده می شود بعضی از هر راهی که می روند و هر کاری که می کنند، بالاخره خدا جلو آن ها را می گیرد و به راه خیر می کشاند؟ ج: نه؛ چه کسی جلو آن ها را گرفته؟ همه آزادند؛ منتهی خوب ها چون خوب هستند، کار خیر می کنند و خدا می بیند که آن ها پاکند و نیتشان خیر و تقواست، لذا به آن ها کمک می کند و به آن ها توفیق می دهد. بدها هم آزاد هستند و خدا به آن ها می رساند. انسان بد هم اگر دلش بخواهد، به حرف خدا گوش می دهد و اگر دلش نخواهد، گوش نمی دهد. خدا کسی را نمی گیرد که برگرداند؛ نه خوب را و نه بد را. در هر دو، کاری می کند که به خیر و خوبی دعوت شوند؛ هم انسان بد و هم انسان خوب؛ منتهی خوب استفاده می کند؛ می پذیرد؛ تبعیت می کند و تقوا پیشه می کند و در مقابل، خدای متعال هم به او کمک می کند. انسان بد هم همین طور. خدا به او نشان می دهد ولی او نمی پسندد و خدا از او می گیرد. بنابراین برنامه ی خوب در معرض همه قرار می گیرد. خط هدایت، خودش را به همه عرضه می کند. خوب ها می پذیرند و قدردانی می کنند و عمل می کنند و جلو می روند. بدها هم قدردانی نمی کنند و وقتی خدا به آن ها نشان داد، آن را برمی گرداند. او به جای تابلو خدا تابلو دیگری را می گیرد و می زند. س: بعضی دست به هر گناهی می زنند و به طرف هر گناهی می روند، جور نمی شود؟ ج: نه؛ چنین آدمی که اهل همه جور گناه باشد و به طرف هر گناهی برود و نشود، نداریم. س: آیا او زمینه هایی ندارد؟ ج: نه؛ گاهی ممکن است موانعی پیش آید و الّا کسانی که این طور هستند، اغلب گناهانی را که می خواهند انجام دهند، خدا جلو اراده ی آن ها را نمی گیرد. انسان آزاد است. وقتی آزاد شد می تواند به هر طرف برود، مگر اینکه نتواند؛ مثل آدم بی پول که خیلی از گناهانی را که پول زیاد می خواهد، نمی تواند انجام دهد. این برای آن نیست که خدا نمی گذارد. این گناه، پول می خواهد که او ندارد. امکاناتی می خواهد که او ندارد. خیلی از بی پول ها هستند که دلشان می خواهد گناهانی را که دیگران می کنند، مرتکب شوند، اما پول و وسیله ندارند. ولی هر کس وسیله ی گناهش فراهم شد، خدا جلو او را نمی گیرد. اگر می گرفت که این همه گناه انجام نمی شد. همه ی گناهکاران به مقدار زیادی از گناهانی که می خواهند، دسترسی پیدا می کنند و خدا جلو آن ها را اجباراً نمی گیرد، ولی نسبت به همه ی گناهانی که آن ها می خواهند انجام دهند، امکانات کم است و کافی نیست. اگر امکانات کافی بود، صد درصد می خواستند انجام شود. خوب ها هم همین جور هستند. خوب ها هم خیلی از کارها را می خواهند انجام بدهند، ولی امکان ندارد. یک فقیر متدین می خواهد در یک شهر یک بیمارستان بسازد، اما ندارد. این مسأله ی مهمی است. انسان در بعضی جاها امکانات ندارد. این طور نیست که هر کس نیت خیر داشته باشد، خدا تمام مقدمات و امکانات را در اختیارش بگذارد و این طور هم نیست که اهل معصیت هم که می خواهند همه جور معصیت انجام دهند، خدا جلو آن ها را بگیرد. خدا جلو همه را باز می گذارد؛ منتهی شرائطی می خواهد که همه ندارند. خیلی از گناهان، مخصوص آدم های درشت است و کار این بیچاره ها نیست و این ها فقط افسوس می خورند. س: آیا این افسوس برای آن ها ضرر دارد؟ ج: بله؛ انسان را آماده تر می کند تا هر وقت اسباب فراهم شد، به طرف گناه بپرد. این علاقه متمرکز می شود و وقتی فراهم شد، شیرجه می رود. #ان‌شاءالله‌ادامه‌دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله‌خوشوقت 🏝تلاش در راه تبیین | جایی برای نـزدیک‌شدن بـه آفـتـاب‌ولایـت🌤 با فوروارد مطالب ونشرلینک میتوانید در این راه مارا حمایت بفرمایید #کانال‌مهدویت_بصیرت @mah_daviat313