#حضرت_ام_البنین_سلام_الله_علیها
جز او بقیع زائر خلوتنشین نداشت
در کوچه باغ مرثیههاخوشهچین نداشت
نجوای غمگنانۀ این مادر صبور
تأثیر، کمتر از نفس آتشین نداشت
جز چشم او که چشمهٔ احساس شد،کسی
یک آسمان ستاره به روی زمین نداشت
با آنکه خفته بود بهخون، باغ لالهاش
از شکوه کمترین اثری برجبین نداشت
بعد از به دل نشاندن داغ چهار سرو
دلبستگی به واژۀ امّالبنین نداشت
با خاک حرف میزد و بر خاک مینشست
حاجت به ناز شهپر روحالامین نداشت
میگفت ای دلاور نستوه! بر فلک
خورشید نیز صبر و رضا بیشازین نداشت
عباس من! که لالهٔ عبّاسی منی
ای کاش! باغ سینه به داغت یقیننداشت
ای ساقی حرم! که عطش تشنهٔ تو بود
ساقی به جز تو سلسلهٔ«یا و سین»نداشت
عباس من!شنیدهام افتادهای ز اسب
تاب حضور زخم تو را صدر زین نداشت؟
بر دست و بازوی تو علی بوسه زد، کسی
کس چون تو بازوان غرورآفرین نداشت
والله،بعد زمزمهٔ «اِن قَطَعتُموا»
چشم تو اعتنا به یسار و یمین نداشت
تا موج نخلها ز حضورت به هم نخورد
دریای غیرت این همه اوج وطنین نداشت
تو،ماه من، نه ماه بنیهاشمی، ولی
پیشانی بلند تو اینقدر چین نداشت
وقتی حسین بر سرت آمدکه یک نظر
چشم تو تاب دیدن آن نازنین نداشت
آن چشمهای بسته پر از راز عشق بود
پایان زندگانیات آغاز عشق بود
#محمدجواد_غفورزاده #شفق