‍ قسمت سوم : #نوحه_حضرت_زهرا ( سلام الله علیها ) #استاد_حیدرزاده از نخست زندگی ، هرگز نمیشد باورم ... که شود این خانه روزی قتلگاه همسرم روزتنهایی که حتی یک نفر یارم نبود دیدم اینجا پشت در افتاده تنها یاورم او مرا میخواند و من آن روز دستم بسته بود کاش آنجا جان من می شد برون از پیکرم خاطرات همسرِ شب زنده دارم زنده ماند از مناجات سحرگاهان زینب ، دخترم بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه ی عشق حسینم ای عجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا ( کُشتند زهرا را ، همسر مولا را ... ) تکرار ای گلِ آتش زده ی باغ من تازه شد از رفتن تو ، داغ من مرگ پیامبر ، کمرم را شکست داغ تو رکن دگرم را شکست ( کُشتند زهرا را ، همسر مولا را ... ) تکرار عمرِ علی در گروِ صبر توست اشکِ علی ، دسته گل قبر توست ای علمدار سپاه منو ای میرِ حرم دیده بگشا و نظر که چه آمد به سرم دیده بر هم منه ای سروِ به خون غلطیده تا نگویند حسین ، داغ برادر دیده .. ای باوفا : اباالفضل مشکل گشا : اباالفضل به مُحمد به مُحمد به علیٍ به علی و به زهرایِ بتولٍ و به سبطیهُ و شِبلیهُ هُما نَجلُ زکی و به سجادِ و بالباقرِ والصادقِ حق و به موسی و علیٍ و تقیٍ و نقی و بِذِالعسکرِ بِالحُجَتِ نِ القائِم بِالحَق اَلَّذی یَضرِبُ بِالسِّیف بِحُکمِ اَزَلی أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ در کنار علقمه سروی ز پا افتاده است یا گلی از گلشنِ آلِ عبا افتاده است یا حُجَّتِ ابنِ الحَسَن عَجِّل عَلی ظُهورِک