حضرت آدم صفی الله اسماء مقدسه پیغمبر(ص) و ائمه هدی(ع) را بر عرش دید، پس جبرئیل او را تلقین نمود. آدم گفت: «یا حمید بحق محمد یا عالی بحق علی یا فاطر بحق فاطمة یا محسن بحق الحسن و الحسین و منک الاحسان. فلما ذکرالحسین(ع) سالت دموعه وانکسر قلبه.» چون آدم به نام مبارک حسین(ع) رسید و او را ذکر کرد، اشک از دیده ی او فرو ریخت و دل مبارکش خاشع و شکسته شد و گفت: ای جبرئیل سبب چیست که هر گاه اسم پنجمین را که حسین باشد یاد می کنم دل من می شکند و اشک از دیده ی من جاری می شود؟ جبرئیل (ع) گفت: ای ابوالبشر، این فرزند تو به مصیبتی مصیبت زده می شود که در نزد آنان مصیبتها کوچک باشد... آدم گفت: آن مصیبت چیست؟ جبرئیل با شروع در ذکر مصیبت حسین(ع) مثل شخص مصیبت زده گفت: «یا آدم، یقتل عطشانا غریبا وحیدا فریدا لیس له ناصر ولا معین» ای آدم، این فرزند تو حسین، کشته می شود در حالی که تشنه و غریب و یکه و تنها بوده باشد. [ @majnoonozahra110 ]🕊