منبرک قرآنی 🌿
📜 عنوان: وقتی فقط یک نگاه کافی‌ست بسم الله الرحمن الرحیم گاهی آدم تو زندگی به نقطه‌ای می‌رسه که حس می‌کنه هیچ‌کس نمی‌فهمتش. حرفی زده، حرکتی کرده، یا شاید سکوت کرده… ولی برداشت دیگران یه چیز دیگه‌ست. قضاوت‌ها شروع می‌شن. یکی می‌گه چرا گفت، اون یکی می‌گه چرا نگفت… بعضی‌ها تهمت می‌زنن، بعضی‌ها تحلیل می‌کنن، و انگار کسی حوصله نداره واقعیت رو بشنوه. تو این فضا، یه آیه از قرآن نجات‌دهنده‌ست. یه آیه که انگار خدا می‌گه: نگران نباش! من هستم، من می‌دونم. خدا می‌فرماید: "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ" خدا از آنچه در دل‌های شماست آگاهه – سوره احزاب، آیه ۵۱ این یعنی چی؟ یعنی لازم نیست خودتو به همه توضیح بدی. لازم نیست همه تو رو بفهمن. وقتی کسی هست که دقیق‌تر از خودت، دل تو رو می‌شناسه، کافیه بدونی اون می‌دونه. 💬 بخش اول: بُعد فردی – وقتی دیگران نمی‌فهمندت ما تو این دنیا بعضی وقتا تنها می‌مونیم، اما بی‌پناه نه. گاهی اطرافیانمون، حتی نزدیک‌ترین‌ها، نیت ما رو بد می‌فهمن. می‌خوای یه کاری کنی، یه حرفی بزنی، یا حتی هیچی نگی… ولی مردم زود قضاوت می‌کنن. فکر می‌کنن نیتت بده. فکر می‌کنن بی‌تفاوتی، یا خودنمایی می‌کنی، یا دنبال منافع شخصی هستی. تو این لحظه‌ست که باید یادت بیاد: "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ" خدا می‌دونه چرا گفتی، چرا نگفتی، چرا موندی، چرا رفتی. ببین! حضرت یوسف علیه‌السلام وقتی بی‌گناه رفت زندان، وقتی همه فکر کردن مقصره، کی می‌دونست واقعیت چیه؟ فقط خدا. یعنی چی؟ یعنی اگه راهت رو درست رفتی، حتی اگه دنیا علیه تو بشه، مهم نیست. خدا دیده. خدا فهمیده. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – جامعه پُر از قضاوته، اما خدا از پشت پرده‌ها باخبره ما تو یه جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که فضای رسانه، فضای مجازی، فضای قضاوت‌های لحظه‌ایه. یه نفر یه ویدیو ازش پخش می‌شه، همه می‌رن سراغ تحلیل نیتش! یکی یه پست می‌ذاره، همه می‌خوان بگن چرا گذاشت، با چه نیتی، برای کی، با چه منظوری؟! فلانی در یک اعتراض شرکت کرد، گفتن دنبال دیده‌شدنه! یکی دیگه ساکت موند، گفتن ترسیده یا خریده شده! یکی کمک کرد، گفتن ریاکاریه... یکی کمک نکرد، گفتن بی‌غیرته! ببینید، جامعه ما امروز پر شده از برداشت‌های شتاب‌زده و قضاوت‌های بی‌رحمانه هیچ‌کس صبر نمی‌کنه بپرسه: واقعاً تو دلش چی گذشته؟ اما این آیه یادمون می‌ده که خدا اون پشت صحنه رو می‌بینه: "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ" یعنی اگر یک مسئول، یک هنرمند، یک دانشجو، یک طلبه، کاری کرد که ظاهرش برای ما مبهم بود، اما با نیت الهی بود، خدا از نیتش باخبره، حتی اگه مردم نفهمن! بعضی از مردم مثل یوسف تو جامعه‌اند: بی‌گناه، ولی تو چاه تهمت. و بعضی‌ها مثل زلیخا: تظاهر خوب دارن، ولی نیتشون رو کسی نمی‌دونه جز خدا. پس ما باید از قضاوت زود بپرهیزیم، و اگر کسی نادرست قضاوت‌مون کرد، با خودمون بگیم: «خدایا! تو می‌دونی، همین برام بسه.» امروز بیشتر از همیشه جامعه ما به فهم نیت‌ها نیاز داره، نه فقط دیدن ظاهرها. حرف آخرم اینه: اگه الان داری رنج می‌کشی، چون بد فهمیده شدی، اگه متهم شدی به چیزی که نبودی، اگه تو رو قضاوت کردن، بدون شناختت… بدون خدا تو رو قضاوت نمی‌کنه، خدا تو رو می‌فهمه. "وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ" یعنی آرامش بگیر. چون کسی هست که همه‌چیز رو می‌دونه. ✍نگارنده: حسین ابراهیمی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani
71 مشاهده