📜 عنوان: نشنیده‌ها، فراموش‌شده‌ها... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی انسان از خودش می‌پرسد: چرا بعضی‌ها در این دنیا صدای حق را نمی‌شنوند؟ چرا آن‌همه پیام، آن‌همه هشدار، آن‌همه نشانه... اما هیچ تغییری در دل‌شان پیدا نمی‌شود؟ قرآن پاسخش را داده: قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا (۱۲۵) قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلْيَوْمَ تُنسَىٰ (۱۲۶) [سوره طه] یعنی چه؟ یعنی یک روزی آیات آمد، شنیدی... ولی پشت گوش انداختی. به روی خودت نیاوردی. نخواستـی تغییر کنی. و حالا... در روزی که همه محتاج هدایت‌اند، خودت جا مانده‌ای. فراموش شده‌ای. ✨ بخش اول: بُعد فردی – وقتی آیات خدا را جدی نگرفتی... چه زمانی انسان گرفتار این عذاب می‌شود؟ وقتی آیات خدا را سبک می‌شمارد. وقتی آیه‌ای در مورد نماز می‌شنود، ولی آن را در حاشیه زندگی‌اش می‌گذارد. وقتی حرفی از حجاب، صداقت، امانت، ترک گناه می‌شنود، ولی می‌گوید "حالا بعداً..." وقتی آیات الهی فقط "شنیدنی" باشند، نه "تغییردهنده"... این همان نسیان است. فراموش‌کردنِ آگاهانه. و خداوند می‌فرماید: «کَذَٰلِكَ ٱلْيَوْمَ تُنسَىٰ» همان‌طور که تو یاد مرا کنار گذاشتی، امروز تو هم فراموش می‌شوی. چه رنجی بالاتر از این؟ نه صدایی، نه راهی، نه نوری... 🏛 بخش دوم: بُعد اجتماعی – وقتی جامعه صدای حق را نشنود... حالا این را بیاوریم در سطح جامعه. آیا صدای آیات خدا در جامعه ما نمی‌پیچد؟ آیا این‌همه هشدار، این‌همه نصیحت، این‌همه تجربه، کافی نیست؟ آیات خدا امروز فقط در کتاب نیستند؛ در اخبار هم هستند... در غزه، در فلسطین و...، در جنایات اسرائیل و آمریکا... وقتی کودکانِ غزه با شکم خالی شهید می‌شوند، وقتی رسانه‌های صهیونیستی دروغ را به جای حقیقت می‌فروشند، وقتی آمریکا از یک طرف دم از حقوق بشر می‌زند، و از طرف دیگر بمب و محاصره را بر سر مظلومان می‌ریزد... این‌ها همه «آیات خدا» است. نشانه‌هایی برای بیداری. اگر جامعه این‌ها را دید و باز هم سکوت کرد، باز هم دنبال رفاه و بی‌تفاوتی رفت، باز هم ایمان را به حاشیه راند، بداند که این بی‌تفاوتی بی‌هزینه نیست... آن روز که ملت‌ها بیدار می‌شوند، آن‌ها که نسیان کردند، فراموش خواهند شد. ما ملت انقلابیم. ما مردمی هستیم که فریاد "هیهات من الذلة" را از حسین‌بن‌علی (ع) شنیدیم و یاد گرفتیم. نکند که نسیان کنیم... که روز فراموشی نزدیک‌تر از آن است که فکرش را کنیم. آیات خدا همیشه می‌رسند. گاه در قالب کلمات قرآن. گاه در صدای مظلوم. گاه در اشک یتیم، گاه در خون شهید. مهم این است که بشنوی، و بعد نگذاری فراموش شود. که اگر آیات را فراموش کردی... روزی خواهد آمد که خدا هم تو را فراموش می‌کند. و این یعنی: نه راهی برای بازگشت، نه نوری برای نجات، نه دستی برای گرفتن. خدایا... ما را از فراموش‌کنندگان آیاتت قرار مده. و ما را در روز بی‌پناهی، از یادت نینداز. ✍ نگارنده: حسین ابراهیمی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani