📜 عنوان: هر که دیر بیدار شود، جا می‌ماند... بسم الله الرحمن الرحیم گاهی سرنوشت یک ملت، با یک "غفلت" رقم می‌خورد. گاهی سقوط، از آن‌جایی آغاز می‌شود که صدای بیدارباش پیامبران را نشنیده می‌گیرند. قرآن از سرنوشت تلخ چنین ملت‌هایی پرده برمی‌دارد: ﴿وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً﴾ (چه بسیار آبادی‌هایی که اهلش ستمگر بودند و ما نابودشان کردیم) ﴿فَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ﴾ (و پس از آن‌ها قومی دیگر را جایگزین ساختیم) ﴿فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ﴾ (همین‌که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند) ﴿لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ...﴾ (به آن‌ها گفته شد: فرار نکنید! برگردید به همان نعمت‌هایی که در آن غرق بودید) ﴿قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴾ (گفتند: وای بر ما، که ستم‌کار بودیم) انبیاء، آیه ۱۱ الی ۱۵ ✨ بخش اول: بُعد فردی – بیداری قبل از دیر شدن بسیاری از انسان‌ها به زندگی‌شان دل خوش می‌کنند. به ظاهر آرام، رفاه، روزمرّگی، مشغله و سرگرمی‌ها... تا آنکه ناگهان یک "بأس الهی"، یک بحران، یک بیماری، یک حادثه... می‌آید. و همان‌جا تازه به خود می‌آیند و می‌گویند: «إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ» ما بودیم که به خودمان ظلم کردیم. اما دیگر دیر است. همان‌گونه که ملت‌های غرق در رفاه و غفلت، وقتی بیدار شدند، جز ناله چیزی برای گفتن نداشتند. این آیات فقط درباره تاریخ نیست؛ درباره من و توست. اگر خدا امروز ما را با فرصت، عمر، امکانات، موقعیت، سلامت، و آرامش آزمود، فقط یک هدف دارد: بیدار شو. پیش از آن‌که عذابی بیاید و دیگر راه بازگشتی نباشد. 🏛️ بخش دوم: بُعد اجتماعی – وقتی ملت‌ها دیر بیدار می‌شوند... قرآن دارد از یک قاعده صحبت می‌کند، نه فقط چند شهر تاریخی. ملتی که: در نعمت غرق می‌شود، در ستم شریک است یا ساکت، به پیامبران زمانه‌اش پشت می‌کند، و نسبت به فریاد مظلوم بی‌تفاوت می‌ماند... همان ملتی است که عذاب را وقتی می‌بیند که دیگر دیر شده. مگر امروز چهره‌ی رژیم صهیونیستی و حامیانش، جز مصداق همین آیات نیست؟ اسرائیل، رژیمی که در رفاه و قدرت ظاهری غرق بود، با پشتیبانی آمریکا و اروپا، با زرادخانه‌های هسته‌ای و تبلیغاتی، فکر می‌کرد همیشه پیروز است. اما اکنون، صدای «بأس الهی» در سرزمین غزه طنین‌انداز شده. موشک‌هایی از قلب محاصره، با دستان کودکانی که نان ندارند، نقشه جهان را تغییر داده‌اند. آن‌ها که روزی در رسانه‌ها خود را قدرت مطلق می‌دانستند، امروز در زیرزمین‌ها پنهان شده‌اند. و همان‌ها که یک عمر مظلومان را سرکوب کردند، اکنون در حال فریاد کشیدن‌اند: «يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ» این‌ها نشان می‌دهد که "رفاه"، "رسانه"، "قدرت نظامی" و "اشرافیت جهانی" اگر پشت به عدالت و ایمان کند، نه‌تنها ضامن بقا نیست، بلکه عامل سقوط است. و این پیام برای همه دنیاست. برای ما هم هست... اگر در انقلاب اسلامی ما، روحیه عدالت‌طلبی، استکبارستیزی، ولایت‌پذیری و حمایت از مظلوم فراموش شود، و اگر به اشرافیت، رفاه‌زدگی، و بی‌تفاوتی نسبت به مظلومان غزه دچار شویم، ما هم مشمول این آیات خواهیم شد. این آیات فقط قصه نیست، هشدار است. خداوند عذاب را زمانی نازل می‌کند که: حق روشن شده، پیامبران سخن گفته‌اند، اما مردم راه ستم را ادامه داده‌اند... آن روز، هیچ قدرتی جلوی سقوط را نمی‌گیرد. بیایید پیش از آنکه دیر شود، پیش از آنکه "بأس الهی" ما را هم فرا گیرد، بیدار شویم... پیش از آنکه مجبور شویم بگوییم: «إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ» ✍️ نگارنده: حسین ابراهیمی 🌿 منبرک قرآنی؛ هر روز، یک منبر کوتاه از آیات الهی @manbarek_qurani