یه مطلب تو روضه شنیدم بنظرم خیلی جالب اومد حاج آقا درباره کنترل گری والدین می‌گفت درباره اینکه روی رفت و آمد بیرون رفتن و دوستان فرزندانمون کنترل داریم اما روی مخرب اصل کاری نه❌👇 منظورم موبایل هستش 📱 کنترل‌گری ظاهری، غفلت از خطر واقعی،گاهی دل‌مون خوشه که دخترمون صبح تا شب توی خونه‌ست؛ رفت‌وآمد نداره، با کسی بیرون نمی‌ره، دوستی هم که نداره... پس خیالمون راحته! اما حواسمون نیست که اون چیزی که قراره دلشو آلوده کنه، از درِ خونه نمیاد... از توی دستشه. 🔸 همون موبایلی که باهاش ساعت‌ها تنهاست، بی‌هیچ نظارت، بی‌هیچ همراهی، داره قدم‌به‌قدم فکر، نگاه و قلبش رو شکل می‌ده... و ما هنوز به رفت‌وآمد بیرونش حساسیم، اما به سفرهای بی‌مرزِ ذهنی و روحی‌اش در دنیای مجازی نه😔❌ ✅ راهکار مادرانه و پدرانه: کنترل جای خودش، ولی همراهی مهم‌تره. 🔹 به‌جای فقط محدودکردن، باهاش حرف بزن. 🔹 گوش بده ببینی چی می‌بینه، چی می‌خونه، چی براش جذابه. 🔹 براش محتوای خوب و سالم فراهم کن. 🔹 فضای خونه رو گرم و دل‌چسب کن، که نخواد آرامش رو از پشتِ صفحهٔ موبایل پیدا کنه. 📌 یادت باشه: امن‌ترین بچه‌ها، اون‌هایی‌ هستن که "دل‌شون پر" باشه، نه فقط "برنامه‌شون خالی". 🧕🏻@mano_maman🌿🥘🌸