همیشه وقتی دیدم به اتفاقاتی که برای مسلمین در جهان می‌افته به سمت منفی‌نگری می‌ره، به این فکر می کنم ما توی دوران خوش شیعیان و بلکم حتی مسلمین هستیم. در کنار این تفکر همیشه در خاطرم هست که وقایع تاریخی رو نباید صرفاً یه واقعه جدا ببینیم بلکه تسلسلی از کنش و واکنش و نتایج هستن برای عبرت؛ جهان‌بینی ما همواره می‌تونه گسترش پیدا کنه ولی نباید تصور کنیم این همه آن چیزیه که در جهان در جریانه! خدای الان، همون خدای صحرای طبس هم هست. خدای الان، خدای آزادسازی خرمشهر هم هست. خدای الان، خدای زمان اشغال‌سازی بیروت در دهه ۸۰ توسط صهیونیست‌ها هم هست. خدای الان، خدای شلیک اولین موشک ما در اوج سختی و تحریم به کرکوک در حین جنگ تحمیلی با ابرقدرت‌های جهانم هست. خدای الان، خدای همون زمانیه که بعثیا اومدن رو دیوارای خرمشهر نوشتن جئنا لبنقا ولی ازشون فقط همون شعار موند هم هست. خدای الان، خدای جنگ خیبر و جنگ بدر هم هست‌. در عین همه این‌ یاری‌ها، همیشه خسران و سختی هم بوده که یا مقتضی ذات اون برهه‌ست یا حکمت الهی. این‌که یه قطره آب لونه مورچه بیافته و فریاد بکشیم جهان رو آب برد، شاید بخشی از یک دیدگاه درست باشه ولی قطعاً همه‌ش نیست. @mardomegarmsarr