🟡 یه شب تو مهمونی‌های عید، از یکی از فامیل پرسیدم: کاسبی شما هم خرابه؟ ➖ گفت: آره به خدا خیلی افتضاحه و...! 🟡 تو یه مهمونی دیگه، دوباره دیدمش، جوری که طبیعی باشه، ازش پرسیدم: خب کسب و کارتون خوبه انشالله؟ ➖ گفت: الحمدالله، خدارو شکر بد نیست! ⚠️ دوتا جواب کاملا متفاوت، به سوالی با یک مضمون! اونم به فاصله چند روز از هم که قطعا تغییر محسوسی تو کسب و کارها اتفاق نیوفتاده! 🤔 چه دلیلی میتونه داشته باشه؟ 👈 دلیلش اینه که خیلی از حرفایی که ما در طول روز میزنیم، فکر و منطقی پشتش نیست. 👈 به نوعی به ادبیات رایج و محاوره‌ای ما تبدیل شده و همیشه از سر عادت باید اون حرفا رو تکرار کنیم. 🟡 شاید عجیب باشه ولی بیشتر حرفایی که تو دورهمی‌ها میزنیم، از قبل در ذهن ما چیده شده و اون لحظه صرفا تکرارشون میکنیم. و کمتر از سرِ تحقیق و بررسی است. 🟡 نمیخوام مشکلات معیشتی رو انکار کنم. ولی گاهی انقدر زبونمون رو به گِله و شکایت و آه و افسوس چرخوندیم که حرف زدن عادی یادمون رفته. ⚠️ انگار وقتی کسی از حالمون ميپرسه، باید هرجور شده بهش ثابت کنیم که بی‌چاره و بدبختیم! 🤲 امیدوارم بیچارگی و بدبختی واقعی سراغ هیچکس نیاد که اونوقت می‌فهمیم، خیلی‌هامون این روزا، شرایط نسبتا خوبی داشتیم .