📌 تحول صنعت مرغ با پرورش قراردادی ✍️ محمدعلی ارفعی؛ کارشناس کشاورزی 🔹پرورش قراردادی، سازوکاری است که شرکت‌های زنجیره‌ای تولید گوشت مرغ برای افزایش تولید و تامین پایدار نیاز بازار از آن بهره می‌برند. این روش که در ایران حدود ۲۰ درصد از تولید گوشت مرغ را شامل می‌شود (در مقایسه با ۹۰ درصد در آمریکا)، مزایای متعددی برای طرفین قرارداد دارد. 🔹شرکت‌های زنجیره‌ای بدون نیاز به سرمایه‌گذاری سنگین در زیرساخت‌ها، تولید خود را افزایش داده و مدیریت یکپارچه‌ای بر زنجیره تامین اعمال می‌کنند. در مقابل، مرغداران با کاهش ریسک‌های تولید و بازاریابی، بر مدیریت مزرعه و تولید باکیفیت تمرکز می‌کنند و از منابع مالی و فناوری‌های جدید بهره‌مند می‌شوند. 🔹در ایران، ۷۰ درصد تولید گوشت مرغ توسط واحدهای مستقل انجام می‌شود که این امر مدیریت یکپارچه و تاب‌آوری صنعت را در برابر نوسانات کاهش می‌دهد. توسعه شرکت‌های زنجیره‌ای در قالب تعاونی‌ها یا هلدینگ‌ها و رفع موانع پرورش قراردادی ضروری است. تسهیم عادلانه سود، رسمیت بخشیدن به قراردادها و نظارت بر آن‌ها و تدوین قوانین ضد انحصار از جمله الزامات گسترش این روش است. ✅ دولت باید با تنظیم قوانین حمایتی و مدیریت بازار، بسترهای لازم را برای مشارکت موثر زنجیره‌ها و مرغداران فراهم کند تا ضمن تقویت صنعت مرغ، تاب‌آوری و پایداری آن افزایش یابد. @masireqtesad