(جوینده یابنده بود): آورده‌اند كه … در زمان حضرت داوود (ع) مردی فقیر بود كه همواره دعا می‌كرد تا بدون رنج ، خدا به او روزی برساند و او گفت : ای خدا چون من را تنبیل آفریده‌ای پس خودت رزق و روزی من را برسان من مثل آن درازگوشی هستم كه پشتم زخم است و بنابراین نباید بارسنگینی را بر پشت او گذاشت : روزی خواهم به ناگه بی تعب كه ندارم من ز كوشش جز طلب در سال‌ها این دعا را تكرار می‌كرد و دنبال كار كردن نمی‌رفت . مردم كه رفتارش را مشاهده می‌كردند شروع به تمسخر او نموده گفتند : آیا بدون رنج گنجی بدست خواهد آمد؟ مردم برای این‌كه عیب كار او را بیشتر برایش روشن سازند می‌گفتند : به داود پیامبر نگاه كن . او با این كه صاحب معجزات بسیار می‌باشد . با این وجود به كار و كوشش پرداخته است . او زره می‌بافد و روزی و رزق خودش را بدین ترتیب بدست می‌آورد . با همه تمكین ، خدا روزی او كرده باشد بسته اندر جستجو بی زره بافی و رنجی روزیش می‌نباید با همه پیروزیش ولی آن مرد ، هم چنان با اصرار بسیار از خداوند روزی بدون زحمت و رنج می‌طلبید . تا كه شد در شهر ، معروف و شهیر كو زانبان تهی جوید پنیر شد مثل در خام طبعی آن گدا او از این خواهش نمی‌آمد جدا اما از آنجا كه گفته‌اند ( جوینده یابنده بود ) دعای او سرانجام به اجابت رسید و حادثه‌ای رخ داد . روزی صبح زود مشغول آه و ناله و زاری بود كه گاوی دوان دوان آمد و با شاخ خودش چفت در را شكست و وارد خانه شد . آن مرد فوراً برخاست و پاهای گاو را بست و گلویش را برید و به سوی قصاب شتافت تا او را بیابد و پوستش را جدا كند . كم نمی‌كرد از ادعا و ابتهال كرد اجابت مستعان ذوالجلال گرگران و گرشتابنده بود عاقبت جوینده یابنده بود🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d