اونقدر غرقِ رصدِ دیگران شدیم و تمامِ لحظات زندگیمون رو وقفِ ارشاد و نصیحت غیر کردیم که دیگه جوگیر شدیم و یادمون رفته خودمون کی هستیم .. فکر میکنیم باید بشینیم رو یه صندلی، ته عصا رو بکنیم تو حلقِ هرکی خلافِ میل و اراده ما صحبت کرد و عمل کرد! آدما حقِ انتخاب دارن،حق انتخابی که تویِ همه‌یِ ما مشترکه؛ حالا بعدش تاوان هم ممکنه پس بدن؛ چه بهتر که انجام ندن و عذاب نکشن؛ ولی نمیشه دست و پایِ همه رو بست و با ترازویِ عقل ناقصِ داغونِ یه آدم سنجید و حکم داد و افاضه کرد..!