🌐نکته‌ای درباره اجماع‌های مخالف‌دار 🔅گاهی می‌بینیم که مرحوم شیخ طوسی در مسأله‌ای هم اکثریت را به طائفه نسبت داده و هم دعوای اجماع کرده است. ظاهر این دو مدعا با هم منافات دارد چون ادعای اکثریت به معنای وجود مخالف در مسأله است. ولی آنطور که صاحب ریاض می‌گوید تحقیق در مسأله نشان می‌دهد که این دو نسبت و ادعا با هم منافات ندارد. چون مبنای بسیاری در باب اجماع این است که خروج معلوم النسب از تحت اجماع مضر نیست. قهراً ممکن است در عین حال که در این مسئله اکثریت هست و مخالف در مسئله هست، دعوای اجماع بکنند. 🔆البته گاهی هم اینگونه است که این بزرگان کبریاتی را مورد اتفاق دانسته‏‌اند و خودشان آن کبری را به موارد خاصه تطبیق کرده‏‌اند و صغری را هم خودشان تشخیص داده‌اند و گفته‏‌اند اجماع به کبریات، علی نحو الاجمال، اجماع به نتایج است و به این جهت در نتایج، دعوای اجماع کرده‏‌اند. حتی ممکن است که مسئله اصلا معنون نبوده و یا مورد اختلاف باشد ولی عین حال در نتایج دعوای اجماع شود. در بسیاری از موارد صحیح همین وجه است. ▪️منبع: کتاب الصوم، جلسه ۱۰۱ ___ 👈کانال مرکز فقهی امام محمد باقر علیه‌السلام @mfeqhi