به عنوان مثال، فردی که مدتی فلسفه یا علوم عقلی دیگر خوانده، شروع می کند علیه آرای ادبا و حتی فقها، سخن راندن: که ای طلاب! هوشیار و بیدار باشید و وقت خودتان را تلف نکنید چراکه دلائل ادبا، دلایلی ذوقی و سلیقه ای و استحسانی و مَن درآوردی است! چنین شخصی، مشخص است که هنوز متوجه نشده ادبیات در چه فضایی است و فلسفه در چه فضایی! مراقب باشیم، تا هر کسی ادعا کرد، تسلیمش نشویم. به سابقه چندین قرن خود، به راحتی پشت نکنیم. جواب تمام این شبهات در کتب سنتی هست منتها هر کسی همت خواندن ندارد.