کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#افطاری ۱۰ ▪️مطلب را کمی عیان‌تر بگویم: خداوند متعال فرمود: «الصَّوْمُ‏ لِي‏ وَ أَنَا اُجْزَي بِه‏»
۱۱ ▪️نکته‌ی دیگری بگویمت تا سرّ عدم مماثلت روزه در میان عبادات مکشوفت شود: در متن هر عمل عبادی دیگر، اگر صائم نباشی روح عبادت را ضایع کرده‌ای چون عبادت وقتی بالا می‌رود و رفعت می‌یابد و روح عابد را عروج می‌دهد که در متن آن غیر حق داخل نشود لذا چون به نماز ایستادی، باید صائم باشی تا نمازت بالا رود؛ صامَ الصَّلاة. مصلی باید توجهش را از دنیا به خدا و یا ولی خدا منصرف کند و این یعنی ترک کردن خیال دنیا و تعلقات آن؛ ورنه نماز را که ولایت علوی است با دنیا مخلوط کرده و حال آنکه صاحبش آنرا طلاق داده است... ▪️سخن دیگر اینکه مردم گمان می‌کنند ماه رمضان در عالم طبیعت و در زمان و مکان جلوه دارد در حالیکه تجلی رمضان در نفوس است. هرچند زمان و مکان نیز به رحمت گسترده‌ی الهی بهره‌ی خود را از شهر رمضان و جلوه اسم رمضان می‌برند اما حساب تجلی آن در نفوس انسانی مطلب دیگری است. انسان و دیگر مخلوقات عالم طبیعت زمانمند و در زمان هستند اما انسان می‌تواند از زمان فراتر رود و با زمان باشد یعنی دهری و سرمدی گردد و با زمان معیت قیومی پیدا کند یعنی او روح زمان شود و زمان و مکان به او شرافت یابد لذا اکثری مردم «در» شهر رمضان هستند اما خواص رهیده از زمان، «با» شهر رمضان هستند یعنی اسم مبارک رمضان در جان ایشان متجلی شده و در عین در شهر بودن، با حقیقت ماه رمضان معیت دارند. چنین کسی به ضیافتخانه‌ی الهی وارد شده است؛ «نِعمَ الوِرْدُ المَورُود». هرکه را خدا توفیق دهد که وارد مضیف اقدس خدا شود، اینگونه است که حق بر او وارد می‌شود و مورود و مضیف خدا جان صائم می‌شود، این سخن را نیک دریاب و مغتنم بدان! ▪️در هر مهمانی رسم این است که مهمان بر میزبان وارد می شود اما در ضیافت الهی اینگونه است که جان صائم، مورود و مضیف الهی می‌شود و حق بر چنین جانی وارد می‌شود لذا وارد و ورد و مورود یکی می‌شود که آنجا خانه وحدت است. و اینکه درهای بهشت گشوده و ابواب جهنم بسته می‌شود و شیاطین به غل و زنجیر کشیده می‌شوند مربوط به صاحبان نفوسی است که به ضیافت الهی وارد شده باشند. ▪️مضیف خدا قرقگاهی است که شیاطین بدانجا راه ندارند و ابواب جهنم محکم بسته است چون آن ضیافتخانه دار وحدت است و جهنم مربوط به کثرات می‌باشد. وحدت همان بهشت موعود است و از سویی جنت ستر و پوشش است و روزه‌دار در عملی که در واقع عمل نیست بلکه ترک است و مثل ندارد وارد می‌شود و چون روزه ترک است و عمل وجودی نیست که در دیدگان ظاهر گردد و با اعضا و جوارح صورت گیرد از آن جز خدا آگاه نیست پس از غیر خدا مستور و پوشیده است. خواب چنین کسی عبادت و نفس کشیدنش تسبیح است پس بکوش تا به این ضیافتخانه وارد شوی...