◾️روزه، اتّصال به حقیقت علوی(۱)◾️ ▪️در احادیثی که از پیغمبراکرم و ائمّه‌ی اطهار صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین روایت شده، مکرّر این تعابیر نقل شده است: اَنَا الصَّومُ: من روزه‌ام؛ اَنَا الصَّلاةُ: من نمازم. پیغمبر و اهل‌بیت علیهم‌السّلام خودشان نماز و روزه‌اند؛ چون به مقامی فوق روح و نفس تعلّق دارند و در مقام قلب و ذات حضور دارند ولذا حقیقت روزه و نماز اهل‌بیت علیهم‌السّلام هستند. کسی که به آن افق برسد و در آن مقام ساکن شود، می‌تواند در نماز خود امیرالمؤمنین علیه‌السّلام را ببیند؛ در روزه‌ای که می‌گیرد، پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم را ببیند. ▪️روزه می‌خواهد تقوایی ایجاد کند که انسان را به این افق برساند. چون امیرالمؤمنین علیه‌السّلام متعیّن به تمامیّت اسم مؤمن است. مؤمن، اسم خداست: هُوَ اللهُ الَّذي لا اِلـٰـهَ اِلاّ هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤمِنُ: اوست خدايى كه جز او معبودى نيست، فرمانرواى جهان هستى، منزّه از هر عيب و نقص و شريك، سلام و سالم از عيب و نقص و شرّ، مؤمن به خويش و ايمنى‏بخش از هر ظلم و بدى است. ▪️امیرالمؤمنین علیه‌السّلام مؤمن کامل است و به همین دلیل تمامیّت روزه امیرالمؤمنین علیه‌السّلام است و دیگران که مؤمنند، چون به جزئی از اسم مؤمن تعیّن پیدا کرده‌اند، جزئی از حقیقت روزه در آنها تجلّی می‌کند. امیرالمؤمنین علیه‌السّلام تمامیّت صوم است و دیگران جزئی از آن صومند و به همان میزانی که اسم مؤمن در آنها محقّق شده است، با حقیقت مؤمن کامل، یعنی امیرالمؤمنین علیه‌السّلام رابطه پیدا کرده‌اند و به حقیقت علوی اتّصال پیدا کرده‌اند و به همان میزان صومند و وجودشان روزه است. ▪️از همین‌جا می‌شود فهمید کسی که به حقیقت علوی اتّصال پیدا نکرده است، ولو تمام عمرش روزه گرفته و نماز خوانده و شب زنده‌داری کرده باشد، درواقع هیچ نمازی نخوانده و روزه‌ای نگرفته است؛ چون اصلاً به حقیقت روزه و حقیقت نماز وصل نیست؛ فقط خودش را خسته کرده است. #استاد_مهدی_طیب @mohamad_hosein_tabatabaei