🏴صلی الله علیک یا ابا عبد الله الحسین🏴 ■●عاشورا به مثابه یک مکتب - ۷●■ ●داستان عاشورا، گره خوردن عقل و عشق● ■کربلا نمایشگاه عظیم معرفت و معنویّت و تجلّی‌گاه همه‌ی عظمت‌های انسانی است. ■یعنی اگر بخواهیم بگوئیم که انسان تا کجا می‌تواند پر بکشد و بخواهیم عالی‌ترین نمود عروج انسان را در یک نمایشگاه و یا به صورت تابلوی نقاشی ارائه کنیم، جز کربلا جایی دیگر را در تاریخ پیدا نمی‌کنیم. ■داستان عاشورا فقط ذهن‌ها را اشراب نمی‌کند، فقط معرفت و عقلانیت انسان را رشد نمی‌دهد و به کمال نمی‌رساند. در طول تاریخ در جوامع بشری، وقتی اندیشه بدون عشق، بدون احساس و بدون عاطفه مطرح است، هیچ حرکتی نمی‌زاید. ■این همه روشنفکرانِ بی عشقی که بحث های تئوریک زیبا و عمیق اجتماعی داشتند، اما به هیچ حرکتی منجر نشد. داستان عاشورا علاوه بر اینکه عقل را اشراب می‌کند، اندیشه را تغذیه می‌کند و انسان را به یک فهم جامع و کامل از حقایق الهی و انسانی می‌رساند، عشق می‌آفریند. ■یعنی داستان عاشورا، گره خوردن عشق و عقل است، همان دو چیزی که گفته می‌شود در عرصه‌ی حیات بشری دائم در ستیز بوده‌اند. در داستان عاشورا این دو با هم آشتی می‌کنند. هم اندیشه بزرگ و عمیق و هم قلب سرشار از عشق خالص را می‌بینید. ■آن‌جایی که عقل بدون عشق حضور پیدا کرده، جز بحث های تئوریک و بی خاصیت، عمل و ثمره‌ای نمی‌بینیم. آن‌جایی هم که عشق بدون عمل وارد عرصه زندگی شده، حرکت‌هایی که تضمینی برای درست بودنش وجود ندارد، ظهور پیدا کرده است. ■حال آن‌جایی که عقل و عشق با هم گره می‌خورند، یعنی هم مصباح الهدایی است که اندیشه را اشراب می‌کند و هم سفینه النجاتی است که دل را سرشار از عشق و جذبه‌های الهی خود می‌کند؛ آن‌جاست که می‌تواند بزرگترین حرکت‌ها در درست‌ترین مسیرها متبلور شود. ■واقعه‌ی عاشورا این دو را با هم گره می‌زند؛ یعنی عشق و عقل را، معرفت و شناخت را با عشق و احساس تلفیق کرده است. ■بنابراین برای بهره‌گیری درست از عاشورا، باید همین گونه با داستان عاشورا رو به رو شد. ■آن‌هایی که در مطالعه و بهره‌گیری از مکتب عاشورا فقط به جنبه های علمی، عقلی و تئوریک قضیه پرداختند و با تجزیه و تحلیل‌های عمیق علمی سعی کردند یک تفسیر عالمانه و محقّقانه از واقعه‌ی عاشورا ارائه دهند، نتوانستند به نتیجه و اثری که واقعه‌ی عاشورا می‌تواند در انسان داشته باشد، برسند. ■و از آن طرف آن‌هایی که در پرداختن به واقعه‌ی عاشورا فقط به بعد احساسی و عاطفی، فقط به گریه و شیون و عزاداری و مصیبت پرداخته و بسنده کردند هم نتوانستند به آن بهره‌ای که می‌توان از واقعه‌ی عاشورا گرفت، برسند. ■بهره‌گیری از واقعه‌ی عاشورا، بهره‌گیری عاشقانه و عارفانه‌ی توأمان است. هم اندیشه‌ی درس آموز از معرفت مصباح الهدایی عاشورا و هم قلب طالب عشق و محبّت آماده‌ی بهره‌گیری از سفینه النجاتی واقعه عاشورا. ■این دو هستند که وقتی با هم تلفیق شوند، یک حرکت پرخروش و پرتوان در صراط مستقیم سعادت و کمال انسانی، چه به صورت فردی و چه به صورت اجتماعی ایجاد می‌کنند. #ادامه_دارد.... ■●«استاد مهدی طیّب» #درسهایی_از_مکتب_عاشورا●■ @mohamad_hosein_tabatabaei