کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۱۴) ■لذا امام حسین علیه‌السلام به حضرت زینب سلام الله علی
🏴🏴🏴🏴🏴 ... قسمت(۱۵) ■عاشق چنان در معشوق فانی می‌شود که خود را نمی‌بیند تا الم حدید را حس کند. زینب آن‌جا حسین بود و حسین زینب بود. ●ترسم ای فصاد گر فصدم زنی ●تیغ را ناگاه بر لیلی زنی ●من کی ام؟ لیلی و لیلی کیست؟ من ●ما یکی روحیم اندر دو بدن ■خدا این‌ گونه خودش را علنی کرد. امام حسین می‌خواست توحید را در عالم پخش و اسرار را هویدا کند. بدانید که زینب زینت افزای عشق است. زینب، زینت عشق است تا عشق را آشکار کند. ●خواست او خود را عیان و آشکار ●هم تو را بر ناقه‌ی عریان سوار ■خدا خواست خودش را آشکار و عریان به همه نشان دهد به همین دلیل زینب کبری باید بر ناقه‌ی عریان سوار شود. ●تا شود مفتوح راه معرفت ●بر همه خلقان ز آثار صفت ■اگر حضرت زینب آن مسئولیت سنگین را به عهده نمی‌گرفت، راه معرفت مسدود می‌شد، ما هیچ وقت حسین شناس نمی‌شدیم. ما همه حسین شناسی و دین داریمان را مدیون حضرت زینب کبری سلام الله علیها هستیم. ●پس تو را لازم بود بی معجری ●تا شود ظاهر کمال حیدری ●تا نگردد بسته بازویت به بند ●هم سر من بر سر نی تا بلند ●کنز مخفی کی شود ظاهر تمام ●پس ز سر رو بر اسیری سوی شام ●شو به شام و کوفه خواهر در به در ●تا که بشناسند خلقت سر به سر ●من بدون این اسیری گر شهید ●می‌شدم هم باز حق بد ناپدید ■حقیقتا کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود... امام حسین هم می‌فرماید اگر من شهید نشوم و تو اسیر، این کنز مخفی هم‌چنان در مقام خفا باقی می‌ماند. عشق مطلق در خفا باقی می‌ماند و جمال خدا آشکار نمی‌شود. ●آن اسیری زین شهادت بس سر است ●در اسیری تو حق پیداتر است ■اسیری زینب از شهادت سر تر است وگرنه زینب هم دوست داشت مثل مادر و زن وهب یک شمشیری به او بخورد و به شهادت برسد. تحمل هم شهادت و هم اسارت خیلی سخت است. لذا وقتی از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌پرسند شما بر چه مصیبتی خون گریه می‌کنید؟ می‌فرمایند بر اسیری عمه‌ام زینب کبری... یا وقتی حضرت سیدالساجدین می‌خواهد از کربلا تعریف کند می‌فرماید الشام الشام الشام... ●تا نگردی تو اسیر اندر دلی ●کی شود نور ولایت منجلی ■چرا به اسیری می‌روی؟ تا آن که دل‌ها اسیر تو شوند و تا دلی اسیر زینب نشود، ولایت حسین در آن دل منجلی نمی‌شود. بی بی جان! ما می خواهیم شما در دل ما وارد شوید... «إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً» (نمل/۳۴) شما مالک الملک هستید، بر این قریه‌ی وجود ما وارد شوید و همه‌ی داشته‌های ما را از بین ببر‌ید و فقط خودتان باقی بمانید....