👆👆👆👆
🍀چقدر خوب است که معنای بندگی کردن درست جا بیفتد. به هنگام خلقت انسان، ملائکه عرضه داشتند که «أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ» در حالی که «نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ؟» حق متعال در پاسخ فرمود «إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ» (بقره/۳۰). حق سبحانه به ملائکه فرمود که خشک مقدس نمیخواهد. ملائکه پیوسته در عبادت هستند؛ امیرالمؤمنین علیهالسلام در خطبهی اول نهج البلاغه از ملائکه سخن میگوید و میفرماید: «مِنْهُمْ سُجُود لا یَرْکَعُونَ، وَ رُکُوع لا یَنْتَصِبُونَ وَصافُّونَ لا یَتَزایَلُونَ وَ مُسَبِّحُونَ لا یَسْأمُون» آنها پیوسته در همین حالاتند اما خدا فقط این را نمیخواهد. عبودیت در جایگاه خود خیلی هم خوب است اما حق متعال کسی را میخواهد که صفت او را داشته باشد. حق متعال میفرماید من بخیل نیستم، تو نیز بخیل نباش. من جوادم، تو نیز جواد باش. من چنینم، تو نیز اینگونه باش و در اسماء حسنای من جانشین من باش. اسماء من در عالم ظهور کرده است؛ در زمین و آسمان و ملائکه و... اما آنگونه که آینهی تو میتواند اسماء مرا نشان دهد هیچ چیز دیگری نمیتواند مرا نشان دهد؛ تو قدرتی داری که میتوانی خودت را صیقل بدهی، میتوانی آنقدر خود را جلا بدهی تا آیینهی صاف و خوشجلوهی جلوات من باشی لذا میبینیم که برخی از افراد واقعا اینگونهاند، آنقدر روی خود کار کرده و دلشان را جلا دادهاند که تا آنها را میبینی به یاد خدا میافتی. حضرت عیسی علیهالسلام فرمود نزد کسی بروید که شما را به یاد خدا بیندازد. انسان باید پیش افرادی برود که به علم او بیفزایند و او را به یاد آخرت بیندازند... کسی که دلش را جلا داده و صفت خدایی پیدا کرده است صفای خدایی دارد و بسیار زیباست؛ عبادتش زیباست، گریهاش زیباست، سحرش زیباست و خلاصه همه چیز او زیباست.
#ح_م