آیات27-26 آل عمران، قسمت دوم بخش چهارم ● خير در قرآن اسم خدا نيست بلكه صفت خدا است از آنچه گذشت روشن گرديد كه خداى سبحان خير على الاطلاق است ، براى اينكه او كسى است كه تمامى عالم به او منتهى مى شود، و همه خيرات از او است ، و هر موجودى هدف نهائيش او است ، و ليكن قرآن كريم كلمه (خير) را به عنوان يكى از اسما به خدا اطلاق نمى كند، آنطور كه ساير اسما خدا را بر او اطلاق كرده است ، بلكه هر جا اطلاق كرده به عنوان صفت اطلاق كرده ، مثل آيه زير كه مى فرمايد: ((و اللّه خير و ابقى )) و آيه زير كه مى فرمايد: ((ءارباب متفرقون خير ام اللّه الواحد القهار)). ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 209 بله به عنوان اسم اطلاق كرده ، اما با اضافه به كلمه اى ديگر، مانند ((خير الرازقين )). ((و هو خير الحاكمين ))، ((و هو خير الفاصلين ))، ((و هو خير الناصرين ))، و ((و اللّه خير الماكرين ))، و ((و انت خير الفاتحين ))، و ((و انت خير الغافرين ))، و ((و انت خير الوارثين ))، و ((و انت خير المنزلين ))، ((و انت خير الراحمين )). و شايد در تمامى اين موارد وجه نام قرار دادن مضاف و مضاف اليه را براى خدا، همان اعتبار معناى انتخاب در ماده خير باشد، و بدين جهت كلمه ((خير)) به تنهائى را به عنوان اسم بر خدا اطلاق نكرده ، كه ساحت او مقدس تر از آن است كه او با غيرش مقايسه و سپس انتخاب شود، به خلاف اين كه در حال اضافه و نسبت اسم او، واقع شود و همچنين توصيف كردن خدا به اين كلمه ، هيچ محذورى پيش ‍ نمى آورد. #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei