▪️وَالْعَصْرِ یس، وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ ▪️مسلماً به برهان و عرفان و قرآن، عزیزترین و ارزشمندترین حقیقت نزد ذات احدیت، تجلّی اعظم ذات اعنی حقیقت محمدیه صلی الله علیه و آله و ولایت علویه صلوات الله علیه می‌باشد. «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ لا حَبِيبَ إِلا هُوَ وَ أَهْلُهُ» (زیارت آل‌یس) لذا تمام قسم‌های قرآن ناظر بدین مقام است. ▪️در تفسیر أثنا عشری ذیل آیه «لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ» از ابن عباس بیان می‌دارد که: خدای تعالی خلق نفرمود هیچ کس را گرامی‌تر از پیغمبر ما، و بدین جهت به جان هیچ کس قسم نخورد مگر به جان آن حضرت. ▪️سرّ عدم تصریح قرآن به اسامی مبارک ائمه ی اطهار علیهم السلام و بیان قسم به اقسام مخلوقات، اولاً اشاره به حقیقت ولایت مطلقه است تا اولی الالباب از فهم آن به معرفت ولایت ارتقاء وجودی یابند و ثانیاً قرآن توسط معاندان اهل البیت تحریف نشود چون بقای قرآن چه دشمنان بخواهند و چه نخواهند، بقای حقیقت ولایت محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله می‌باشد. #ح_م