مطلب مهمی که باید بهش توجه داشت اینه که در انتخاب و تدوام ارتباط با دوست، اصلا ! کسی که دوستش را امتحان میکنه، باید یادش باشه که: اولا هیچ کدوم از ما معصوم نیستیم ثانیا حالات و روحیاتمون در هر ساعت ممکنه یه حال خاصی باشه و همیشه یه جور نباشیم ثالثا مگه ما چه کاره ایم که به خودمون اجازه میدیم کسی را تست کنیم؟ حالا مثلا اگر سربلند دراومد، میخوایم چه گلی به سرش بزنیم؟ رابعا مگه چه کارش داریم که از یه طرف انتخابش میکنیم و از یه طرف دیگه باید سرفراز بیرون بیاد؟ تکلیفمون با خودمون روشنه؟ خامسا با دست خودمون داریم زمینه دوری و جدایی غیر محسوس و سوءظن و ده ها صفت زشت دیگه فراهم می‌کنیم. لابد آخرشم می‌خوایم بگیم به درد نمی‌خورد و جنبش پایین بود!! مثل بچه آدم اگه از کسی خوشت اومد و فهمیدی که میتونی روش حساب کنی که حداقل ضرر نزنه بهت و اهل دغدغه های عقلایی تو باشه، کافیه!