علیکم السلام چون از چیزی خبر ندارم و امکان داره فقط یک حدس یا برداشت اشتباه باشه، به روش نمیارم. مخصوصا اگه ببینم داره مخفی می‌کنه و مثلا میخواد آبروداری کنه، سرمو مثل چی نمیندازم پایین و فورا نمیرم بزنم تو چشمش و به اسم نهی از منکر، سکه یه پولش کنم! بلکه فقط وقتی براش نامه می‌نویسم که دیگه خیلی تابلو هست و منم یه کار اساسی از دستم برمیاد. نه اینکه فقط بشینم نصیحتش کنم و اونم بفهمه که دیگه ازش آتو دارم. دعا کردن برای اینجور رفقا از ده ها نهی از منکر ناشیانه ارزش و اثرش بیشتره.