🌹🌹مولاناالإمامُ الرضا عليه السلام : ... فَاِن قالَ قائِلٌ : فَلِمَ وَجَبَ عَلَيْهِمْ مَعْرِفَةُ الرُّسُلِ 🌹وَ الاِْقْرارُ بِهِم وَ الاِْذعانُ لَهُم بِالطّاعَةِ؟ 🌹قيلَ : لاَِنـَّهُ لَمّا اَنْ لَمْ يَكُنْ فى خَلْقِهِمْ وَ قُواهُم ما يُكْمِلونَ بِهِمَصالِحَهُم 🌹وَ كانَ الصّانِعُ مُتَعاليا عَنْ اَنْ يُرى 🌹وَ كانَ ضَعْفُهُمْ وَ عَجْزُهُمْ عَنْ اِدْراكِهِ ظاهِرا ، 🌹لَمْ يَكُنْ بُدٌّ لَهُمْ مِنْ رَسولٍ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُمْ مَعْصومٍ ، 🌹يُؤَدّى اِلَيْهِم اَمْرَهُ وَ نَهْيَهُ وَ اَدَبَهُ ، 🌹و يَقِفُهُمْ عَلى ما يَكونُ بِهِ اجْتِرارُ مَنافِعِهِمْ وَ مَضارِّهِم ؛ 🌹🌹مولانا حضرت امام رضا عليه السلام : 🌹اگر كسى بگويد : چرا شناخت پيامبران و اعتراف به آنها 🌹و اقرار به (لزوم)اطاعت از آنان ، بر مردم واجب است؟ 🌹در پاسخ گفته شود : چون در وجود مردم و قواى آنان ، 🌹چيزى نيست كه با آن ، مصالحشان را كامل سازند 🌹و آفريدگار نيزبرتر از آن است كه ديده شود ، 🌹 سستى و ناتوانى مردم از ادراك او آشكار است ، 🌹پس چاره اى جز اين نيست كه ميان خداوند و مردم ، 🌹پيام آورى معصوم باشد كه اوامر و نواهى و ادب (و آموزه هاى) او را به ايشان برساند 🌹و آنها را به آنچه مايه سودو زيانشان است ، آگاه سازد. عيون اَخبار الرضا ، ج 1، ص 107 ح 1 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹