بسم الله الرحمن الرحیم امام جمعه محترم زاهدان جناب آقای عبدالحمیدزهی سلام علیکم انا لله وانا الیه راجعون به استحضار می رساند که کلیپی صوتی و تصویری از خطبه های نماز جمعه جنابعالی در فضای مجازی به صورت گسترده منتشر شده است که حاوی مطالبی است که نیاز به تذکر و بازنگری و بازبینی دارد . امید است که این تذکرات برادرانه و خیرخواهانه سودمند واقع شود چه اینکه قرآن کریم فرمود: *وذکر فان الذکری تنفع المومنین* . چکیده مطالبی که جنابعالی در آن خطبه ایراد نمودید به شرح زیر است: ۱-چون خداوند متعال به ما نزدیک است و از ما دور نیست و به حاجت های ما آگاه است دلیلی ندارد که حوائج خود را مستقیماً از خدا نخواهیم و به جای درخواست مستقیم از خدا، به واسطه ها متوسل شویم و در نزد آن ها عرض حاجت کنیم . ۲-در آیات قرآن کریم هیچ جا نه تنها از ما خواسته نشده است که برای عرض حاجت به واسطه ها متوسل شویم بلکه شدیداً از آن نهی شده است و این کار از مصادیق «من اضل ممن یدعو من دون الله » و « الذین یدعون من دون الله» شمرده شده است. ۳- در هیچ روایت و یا نقل سیره صحابه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیامده است که برای عرض حاجت پیش خداوند، به واسطه ها متوسل شده باشند. این بود خلاصه فرمایشات شما در خطبه نماز جمعه. حال جا دارد به نقد و بررسی این ادعاها بپردازیم و ببینیم در ترازوی نقد و تحلیل تا چه حد این ادعاها و اظهارات از وزن و اعتبار و حقانیت برخوردار است. استحضار دارید که مجال آن نیست که بحث را به صورت مفصل مطرح کنیم ، به همین خاطر در نقد هر مورد تنها به ذکر چند نمونه بسنده می کنیم. نقد و بررسی بند ۱ اگر دلیل این است که خداوند چون به ما نزدیک است نباید به واسطه ها متوسل شویم چون خود خداوند شنوا و بینا و قادر و رحیم است و خود عهده داره اجابت درخواست ها می شود ، به همین دلیل باید اعتقاد داشته باشیم که در هیچ موردی، واسطه‌ای در فعل خداوند نقش‌آفرینی ندارند در حالی که می دانیم اساس نظام تکوین و تشریع بر نقش آفرینی واسطه‌ها است. به عنوان نمونه بر اساس قرآن کریم و روایات، فرشتگان واسطه در تدبیر امور جهانند ( والمدبرات امرا ) جبرئیل واسطه در رساندن وحی و تعلیم معارف و علوم الهی است و میکائیل واسطه در رساندن روزی به مخلوقات است و عزرائیل واسطه در قبض ارواح و اسرافیل واسطه در نفخه صور برای اماته و احیا است. پیامبر اکرم و همه پیامبران که صلوات خداوند بر آنها باد واسطه در ابلاغ وحی و ارشاد و هدایت بندگان هستند. آیا وجود این واسطه ها را می‌توان دلیل بر عجز و ضعف خدا و یا دور بودن حدا از مخلوقات دانست؟ مسلمانان با استناد به آیات و روایات فراوان معتقد به شفاعت انبیا و اولیا در قیامت هستند یعنی با شفاعت این بزرگواران در پیشگاه خداوند در قیامت بسیاری از گناهکاران، مشمول رحمت و مغفرت الهی می شوند و به بهشت می روند. پرسش این است که چرا خداوند رحمت و مغفرت خویش را بدون وساطت این بزرگواران شامل حال گناهکاران نمی سازد؟ آیا خداوند به وضع و حال بندگان خود آگاه نیست و یا کمبود و کاستی در رحمت و مغفرت او وجود دارد؟ اساساً اگر دلیل این است که خداوند به ما نزدیک است و خود آگاه به وضع و حال بندگان است باید گفت بر اساس این دلیل دیگر چه نیازی است که ما دعا کنیم و به زبان حاجت خود را اظهار کنیم چرا از ما خواسته است که لزوماً درخواست‌های خود را بر زبان جاری کنیم؟ آیا می توانیم بگوییم آیات و روایاتی که بر دعا کردن و حاجت خواستن توصیه و تاکید دارد معنایش این است که خداوند العیاذ بالله به وضع و حال ما آگاه نیست و یا نیازمند به این است که ما نزد او اظهار حاجت کنیم؟! قطعاً پاسخ همه این پرسش ها منفی است. بنابر این استدلال جنابعالی که چون خداوند به ما نزدیک است و از وضع و حال ما آگاهی دارد و خود قادر بر رفع حاجت ما است دیگر معنا ندارد که ما از طریق واسطه ها از او حاجت بخواهیم از اساس مخدوش و فاقد اعتبار است. پاسخ بند ۲ در اینجا تنها به عنوان نمونه به چند آیه از آیاتی که توسل به انبیا و اولیای الهی در آن ها تایید شده است اشاره می‌کنیم: الف : *«وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا» رَحِيمًا( نساء/۶۴)* یعنی ما رسولی نفرستادیم مگر بر این مقصود که خلق به امر خدا اطاعت او کنند. و اگر هنگامی که آنان (گروه منافق) بر خود ستم کردند به تو رجوع می‌کردند و به حضور تو می آمدند و از کردار خود استغفار می کردند و تو هم برای آنها استغفار می‌کردی و از خدا آمرزش می‌خواستی، در این حال البته خدا را توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند.