ارزش دنیا قال علیٌّ علیه السلام: إنّي اُحَذِّرُكُمُ الدُّنيا؛ فَإِنَّها حُلوَةٌ خَضِرَةٌ ، حُفَّت بِالشَّهَواتِ، وتَحَبَّبَت بِالعاجِلَةِ، وراقَت بِالقَليلِ، وتَحَلَّت بِالآمالِ، وتَزَيَّنَت بِالغُرورِ. لا تَدومُ حَبرَتُها، ولا تُؤمَنُ فَجعَتُها، غَرّارَةٌ ضَرّارَةٌ، حائِلَةٌ زائِلَةٌ، نافِدَةٌ بائِدَةٌ، أكّالَةٌ غَوّالَةٌ. [تحف العقول: ص ۱۸۰]. من، شما را از دنيا برحذر مى‌دارم؛ زيرا كه دنيا شيرين و خرّم است و تمايلات نفسانى آن را در ميان گرفته است؛ با لذّت‌هاى زودگذرش دل مى‌بَرَد و با [متاع] اندكِ خود، جلوه‌گرى مى‌كند؛ به آرزوها آراسته است و با زيور فريب، خود را مى‌آرايد؛ ناز و نعمتش پايدار نيست و از مصائب آن، ايمنى نيست؛ گول زننده است و آسيب‌رسان؛ دگرگون شونده است و زوال پذير؛ پايان‌پذير است و نابود شونده؛ آدمخوار است و مرگبار.