پس حقیقت علم به مراتب پایین تر فقط مختص خداوند است چون وجود قیومی او به همه چیز و همه کس احاطه حقیقی دارد پس علم حضوری دارد و دیگران فقط به طفیلی خداوند است که به علم او متصف می شوند.فیض وجودی خداوند برای اینکه به مخلوقات محدود برسد، از مخلوقاتی که گستره وجودی آنان بیشتر است عبور می کند.پس گروه “ابرار” فیض وجودی را از طریق گروه “مقربین” دریافت می کنند و در یک نگاه کلی تمام خلقت و آفرینش فیض خداوند را از طریق حقیقت انسان کامل در هر زمان که نسبت به همه مخلوقات احاطه وجودی دارد، دریافت می کنند که طبق روایاتِ اهل بیت(ع) این نکته از مسلمات عقاید شیعه اثنا عشری می باشد. پس در میان مخلوقات حقیقت علم مختص انسان کامل است و دیگران به طفیلی او از علم او استفاده می کنند چرا که در مراتب پایین تر علم او غرقه هستند. اگر بخواهیم این مطلب را بر اساس آیات ذکر شده از سوره مطففین بیان کنیم باید بگوییم که علم ابرار با فنای در علم مقربین بدست می آید هرچند علم مقربین هم با فنای در علم خداوند بدست می آید.