آن‌ها که در سال‌های خاک و خون در دوران انقلاب و جنگ برای امنیت و سربلندی اسلام و ایران مثل شمع سوختند و مثل پروانه خاکستر شدند و برای همیشه در آسمان تاریک تاریخ ستاره و جاودانه شدند، اهل ریا و عافیت طلبی نبودند!! چرتکه نینداختند،اهل سود و زیان نبودند! برای عمل به وظیفه و تکلیف زیر پرچم امام و راهبر و مرشد خود مثل موج، همیشه خروشان آسایش و قرار نداشتند، از همه چیز گذشتند: نان و نام و درس و شهرت و مقام حتی همسر و فرزند!! درخت اسلام و انقلاب در این مرز و بوم از دردها و رنج‌ها و شیره وجود آن‌ها آبیاری شد و مثل سرو، قد کشید بارور و بالنده شد و میوه شیرین داد و به«امانت»، به دست ما رسید!!!! ما، اهل چرتکه و سود و زیان کجا و آن‌ها کجا!! ما، اسیران همیشه دربند نان و نام و مقام،کجا و آن عقابان تیز پرواز و سبکبال، کجا!!؟ ما، فریفتگان زر و برق دنیا و ویلا و ماشین‌های شاسی بلند و درآمدهای کلان کجا و آن عارفان عزلت نشین سنگرهای خاکی، کجا!؟ برای پیدا کردن مقصر این روزها جای دور نرویم! مغرورانه و طلبکارانه انگشت اتهام و تقصیر را به این سو و آن سو نشانه نرویم!! ما، مدعیان دین و ارزش‌ها، بچه های انقلاب و دفاع مقدس، همرزمان دیروز شهیدان و ایثارگران سال‌هاست خط و سنگر را رها کرده و مشغول جمع کردن غنائم شده‌ایم، ما،نیز جان برادر! از مقصران و مسوولان اصلی این روزهاییم!! «وَقِفُوهُمْ،إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ» میوه‌های تلخ امروز آن درخت تنومند که هر روز، در هر خیابان و اداره و کوی و برزن در جلوی چشمان ما و همگان رژه می‌روند نتیجه غفلت و کم کاری ماست: وارثان خودخواه و تنبل و عافیت طلب! که صبح تا به شب اسیر پیله«مَنیّت»ها و «خودیت»ها و کوچه پس کوچه‌های زندگی مادی شده‌ایم!! برای خوب شدن حال مردم، برای پاسداری از یادگار امام و شهداء، برای بازگشت دوباره نسیم روح بخش و سراسر نور و شور و نشاط روزهای اول انقلاب و دفاع مقدس، ما هر یک به سهم خود بیش از جوانان معصوم و بی گناه به بازنگری و انقلاب درونی و فرهنگی و بازسازی معنوی نیازمندیم!! کلکم راع و کلکم مسوولون شاید اگر از امروز وقتی را در هر روز خالصانه و بی منت و با افتخار به ایران و اسلام و انقلاب اختصاص بدهیم و ببینیم کی،کجا و چگونه سرمایه و توانایی‌های خدادادی را برای سربلندی دین و کشور و مردم فدا کرده و دریغ نورزیم، پاسخی فردا برای امام و شهداء داشته باشیم همین ✋