📝 #یادداشت؛ 🖌رسالتی که «شعر» دارد از دیدگاه علمای اخلاق هنر محض پسندیده نیست؛ بلکه هنری پسندیده است که در خدمت ارزش‌ها الهی، انسانی باشد، در فرهنگ اسلامی در نخستین جایی که از شاعر و شعر متعهد سخن به میان آمده سوره شعراء است، در آیات «وَالشُّعَرَاءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ، أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِی کُلِّ وَادٍ یَهِیمُونَ، وَأَنَّهُمْ یَقُولُونَ مَا لَا یَفْعَلُونَ، إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَییّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ.» در این آیات در واقع شاعران را پیشوایان گمراهان دانسته و کسانی که ایمان داشته باشند و عمل صالح انجام دهند استثناء شده‌اند و روی همین باید بگوییم که شعر متعهد از نظر اسلام شعری است که در خدمت اخلاق و مردم باشد و شاعر متعهد کسی است که ایمان داشته باشد و عمل صالح انجام دهد