در پایان تاکید می کنیم همانطور که معرفتشناسی مقدمهٔ هستیشناسی است؛ هستیشناسی هم مقدمهٔ «سعادت» است و مطلوب بالذات نیست.
و چون سعادت، مطلوب بالذات و مقصد غایی تمام تلاشهای انسان است؛ پس، پرسش اصلی فلسفه و دغدغهٔ اصلی فیلسوف باید دو چیز باشد:
۱. چیستی سعادت (فلسفهٔ نظری).
۲. راه رسیدن به سعادت (فلسفهٔ عملی). 🍏
و سایر مباحث فلسفههای مدرن و کلاسیک و حتی سایر علوم ذیل این دو پرسش بنیادی قرار میگیرند.